09 Aralık 2017, Cumartesi
saat: 21:50
Yüzünü dökme içini dök küçük kız diyerek geldim sana yine günce,
Ne iğrenç bir his içimdeki şimdi dışarı çıksa, başkalarını bulsa gidecek mi? yoksa üzmeyeyim onu diye gitmez mi? Hakkında böyle düşündüğün biriyle mutlu mu olunur? Olunmaz.
Bazı şeyler, o şeyler neyse artık eksik olduğunda ilişki ilişki olmaktan çıkıp gerçekten anlık ve saatlik zevklerle avunulan bir oyuna dönüşüyor.
Ben O'nu gerçekten seviyor muyum bilmiyorum, ne kadar yalnız olduğumu ne ben unutuyorum ne de O unutuyor. Kapıdan girdiği anda sarılmak, kaçıncı gelişinde ve üzerinden de 1 yıl geçmişken hala onu ikinci gelişinde olduğu gibi beklemek mi bana cazip gelen?
Hiç cevabım yok gibi ama sonsuz sorum var bırakıversem kendimi sorup duracağım, sadece kendime.
Defalarca da anlatmayı denedim O'na, sanki anlayacakmış gibi "bu benim derdim senin değil, seven benim sen değil" diye.
Anlamadı tabii ki ya da anlamazlığa vurdu.
Dün gece ona iyi geceler demek isteyerek uyuyup, bu sabah ona günaydın demek isteyerek uyandım ve tabii ki hiçbirini söylemedim.
Eve geldiğimde bu sabah "good morning" deyip de facebookta paylaştığı şarkıyı gördüm.
Evet seni en iyi ben tanırım ve evet senin için manası olan tek kişi benim fakat YARIN YOK, YARIN YOK biliyorum. Biliyorum bilmesine de kabul ediyor muyum? Hiç bana sordun mu?
Benim hiç kız arkadaşım olmadı demek bir bahane mi? Yeryüzündeki tüm ıssız adamlarla tanışmak zorunda mıyım? Seviyorsan seversin bir insanı, çocuk sevmek gibi, köpek sevmek gibi bir sevgiliyi sevmek, bir canlıyı sevmekten daha zor değil ama üzerine alacağını zannettiği sorumluluğumu ben zaten yıllardır kendi omuzlarımda taşıyorum.
Bu ilişkiye, ilişki demeye de dilim varmıyor ya, başladıdğımda tek amacım güzel hatıralar biriktirmekti. Takvim tutmazlığından öyle emindim ki, sadece bir gün ve bir gece daha, bir öğleden sonra ve bir sabah ve bir gece yarısı daha istemiştim her seferinde. Önce haftalar, sonra aylar geçti, kotamı doldurmadan her hafta bazen de tek taraflı ayrılık ve son kararlarıyla.
Bitmesi gerekir, bitmesi gerekir.
Vazgeçmek istemiyorum.
Ve bu ilk değil, en son ilişkimde vazgeçmek istemiyorum derken hayatımın tüm kontrolünü kaybetmiştim.
Bu sefer daha erken giitmem gerekir.
