03 Ocak 2018, Çarşamba
saat: 18:26


ne farkettim
insan her şeyi kendi kendine yapıyor algısı ile..


eğer sacma sapan şeylere takılmasaymışım zamanında marcosla bambaşka olurmuşuz

adam hala cok cekıngen olmakla bırlıkte ben de az cekıngen olmamakla bırlıkte, artık gidiyor diye ben bir gün buna "uykusuz kalmamda sorun yok seni olabildiğince cok görmek istiyorum" deyince her sey değişti
her boş anında cogunlukla deney aralarında bıle bana gelmeye basladı - kı bunda sakrumu kırmamın falan da etkısı oldu tabı

adamın megerse tek ıstedıgı benle aynı odada vakıt gecırmek ıcmek konusmak dızı ızlemek falanmıs bu o kadar acık kı
bazen uyuya falan kalıyor
normalde
eviiim diye yanımdan kacan adamdı bu adam
he dıye kalıyordum o donem
sımdı gıtmıyor resmen
kuzu gıbı bı yerde uyumaya falan baslıyor
gecen kalsana dedım sandı mustafayla bı sey konusuyorduk hemen acıklama yaptı yarın deneyım var da seyden gıtmıyorum falan dıye
bos bos baktım anlamadım bıle once ne dıyor yahu bu dıye

sagolsun benı cok actı
cok rahat ve umursamaz bı ınsan yaptı
-umursamaz halim de bu ha-

ve gidiyor ufaktan iste 17sinde


hayatıma giren her ınsanda yaptıkları icin illa ki pismanlıklar yasadıgım oldu ama marcosta bu hic yok

icim eziliyor da duymuyorum
kulaklarımı tıkadım

yılbaşında ben uykuya dalarken dan bana üzülüyor musun dedi
e heralde dedim hatırlıyorum kafamı yastığa koyarken sonra güldüm ne üzülücem şaka tabi ki piece of shitten kurtuluyorum dedim güldüm

tek hatırladığım marcos geldi bai ucumdaki koltuğa oturdu dan döndü marcosa bal üzülüyor sen gideceksin diye dedi marcos da ben olsam üzülmezdim ben değmem dedi sonra durdu şaka yapıyorum ancak şakayla kendi üzüntümden kacabiliyorum öyle bakma dedi

neyse ya
ağlicam yoksa
görüşürüz

www.youtube.com/watch?v=ZQ2nCGawrSY

istanbul
hosting