04 Ocak 2018, Perşembe
saat: 12:51
muhabbet kuşlarını eşimin öğrencisine verdik.
ben hariç ilgilenmiyorlardı ve sesleri rahatsız ediyordu artık. 3 ay direndim vermemek için ama baktım akşam eve gelip 30 dk oynamak hayvanlara eziyet oluyor, öğrencisine verdik. iyi de ettik 3 kuş daha varmış, daha özgür olacak şakir ve şakşuka.
fakat kuşları verdik diye eşim 2 gün aralıklarla ağladı. son kez çektiği resme bakıp bakıp ağlayınca resmi sildim. oğlan da sonrada bu ağlama furyasına katıldı.
insanoğlu ilginç vesselam. şakir babacık babacık diyormuş sürekli, özlemiş beni kuduruk.
onun harici kontrole gittik.6 hafta sonra bebiş doğacak. izmir de hastane arıyoruz doğum için. o değil de fabrikada herkes kızımın doğumunu sorup duruyor. hediyeler gelmeye başladı daha doğmadan.
eşimin karnını öperken kızım tekmeliyor ya o an harika oluyor. çok hareketli şu aralar.
oğlanla aramız biraz daha düzeldi. babasına gidip geldiği zaman beni daha çok anlıyor sanırım.
birkaç hafta sonra annem bizde kalacak 4-5 ay, evde artık her türlü işe koşturulacak adam olacağım, biraz daha..
kızıma hala isim bulamadık...
