16 Şubat 2018, Cuma
saat: 21:50
İlk defa bu kadar etkili bir aydınlanma yaşadım, birdenbire, ve aylardır devam eden gerginliğimin yarattığı, muhtemelen uzun bir süreliğine son kalacak kavgası biter bitmez. İşin kötüsü, hatayı başka insanlarda bulduğum bir aydınlanma değildi, tamamen kendimde buldum. "Tabi, hata bendeydi şunu şöyle yaparak" gibi saçma bir yakarış içerisinde değilim ama. Olayları, insanları ve kendimi nasıl yanlış yorumladığımı fark ettim, çok yapılabilir bir hataymış. Acayip mutlu etti beni bu farkındalık, buzdolabını açıp marul çıkarana kadar geçen sürede şarkı söyleyip dans ediyorum, öyle bir mutluluk olur ya bazen, insan kendiyle huzurlu olduğu anda dolar taşar, bana epeydir olmuyormuş meğer.
Yürütmek istediğim bir şeyler var. Her zaman bu kadar sinirli ardından hemen şakacı, mutsuz, iki dakika sonra kahkaha atan biri olmak zorunda değilim. Tepki vermeden önce etraflıca düşünebilirim mesela, ama öyle her lafımı tartar gibi değil, kişiselleştirmeden. Sadece kastettiğim şeyleri söyleyebilirim, hiç söylemek istemeyip sinirle savurduğum o içi boş, anlamsız cümleler.
Yürütmek istediğim bir şeyler var. Yoluna koymam gereken bir hayatım var, ve daha çok başındayım, kim bilir daha nice inişler, çıkışlar, tuzu, biberi. Eğer kendimi üzerine biraz sakin kafayla düşünsem farklı yorumlayabileceğim durumlar için harap ettiğimi unutursam, hatırlat.
