22 Mayıs 2018, Salı
saat: 16:00
Ruyamda seni gordum bok varmis gibi.
Seni degil aslinda senin kafamda yarattigim, sevdigim, asik oldugum, aslinda var olmayan ve hic var olmamis halini gordum.
Saclarin orta uzunlukta. Yani her zamanki gibi pasakli degilsin. Bir siniftayiz. Onumde oturuyorsun. Sacindan benzetiyorum once. Yok degildir ya dememe kalmadan yuzunu bana donuyorsun, ve evet gercekten de sensin iste. Bir zamanlar asik oldugum, kendi yuzumde yansimasini gordugum suratin, bana bakiyor.
Birbirimize bakiyoruz oylece saskinlik icinde. Once bir mutluluk kapliyor icimi, arkasindan da butun acilarim. Ne cok istemistim bana bakmani. Gozumun icine baka bakalim aldatigin yalan soyledigin zamanlar da dahil olmak uzere.
Bana yaptiklarindan sonra nasil seni hala bu kadar cok begeniyorum bilmiyorum. Bakiyorum... bakiyorum...
Sonra sen bakislarini cekiyorsun. Ben bakmaya devam ediyorum yuzune. Tadini cikariyorum yuz hatlarinin. Cok masum bir mutluluk tekrar. Sanki "Ozur dilerim bir daha yapmayacagim" desen hemen oracikta affedecekmisim gibi. Uzerinden bunca yil hic gecmemis, hic evlenmemisim, hiç goc etmemisim gibi. Bugun canim kadar sevdigim kocamla ettigim butun kavgalarin arkaplandaki sebebi senin yasattigin travmalar degilmis gibi. Oyle bir mutluluk.
Sonra tekrar bakiyorsun bana, gulumsuyorsun, naber diyorsun.
Once biri benimle Turkce konusuyor diye heyecanlaniyorum. Ana dilimi konusacagim birisiyle. Ne buyuk lutuf. Ustelik o birisi sensin. Yillardir gormedigim sen. Dokunabilir miyim acaba sana?
Sonra yogun bir duygu... bir baska duygu.. ilk anlik heyecan ve mutlulugun arkasindan...
Nefret.. tiksinti... Nefret mi etsem igrensem mi senden secemiyorum.
Yapamiyorum. Yapmam gerekiyor ama yok. Yok iste bende o duygular. Belki cok azicik, cok zayif, titrek, zorlama bir antipati. Tutunamiyor, hemen geciyor zaten.
Ozledigime karar veriyorum sonra. Ozlemisim.
Aziyorum ayni anda. Alev alev yaniyorum. Seni oraya yatirip uzerine cikmak istiyorum. Butun gururumu onurumu her seyimi cignemis olman sanki benim bir turlu icsellestirmedigim bir paralel gerceklik. Umrumda bile degil gibi. Ustune cikip yavas yavas, sakin sakin yapabilirim seni hicbir sey olmamis gibi.
...
Yalanci. Sahtekar. Uckagitci. Serefsiz. Cigeri bes para etmez adam bozuntusu. Sen beni birakip gittin senelerin ardindan. Hem de hicbir sebep yokken. Aldattin, hem de olabilecek en kotu, en asagilayici sekilde.
Senden nefret ed...emiyorum cunku ben seni cok sevmisim. Cok acimis canim. Ruyalarimda bile aci cekmisim. Yazik olmus.
Ama gayet iyi biliyorum ki sen sevilmeye deger iyi kalpli, durust birisi degilsin ve degerini bulacagina adim gibi eminim.
