03 Haziran 2018, Pazar
saat: 21:39
insanın canı bi şeye sıkılınca, genel olarak bi sıkkınlık basıyor. mutluluk da öyle gerçi, bi şeye mutlu olup sevinince başka şeylerde de genel bi mutluluk geliyor mesela.
onun gibiyim şu an.
cok sıkıldım. acayip, içim daralacak seviyelerde sıkılıyorum bazen. bu sıkılma boşluktan değil yanlış olmasın, doluluktan biraz. ben istemiyorum ki.
yazasım bile yok. çünkü yazınca sadece canımı sıkan şeylerden bahsedicem. güzel şeyler aklıma bile gelmeyecek. belki yanı başımda bile olsalar onları görmezden gelicem çünkü şu an sadece kötü şeyler ya da tatsız şeyler dikkatimi çekiyor ve onlara odaklanasım geliyor.
özledim mi özlemedim mi neyin derdindeyim onu da anlamadım. cidden ha ergen gibiyim bu aralar. neyin peşindeyim bilmiyorum. sanırım hep bi kararsızlık hep bi ne bok oldugunu anlamama ile ilgili.
neyse.
belki yarın gorurum. su saati vericem, ha onu unutmayayım da kolaya cıkarayım.
