23 Temmuz 2018, Pazartesi
saat: 17:10





hayal kurarken benimle dalgasını geçen bir iç ses var beyin damarlarımda. mala bağlamış bir halde yatıyorum ben de sürekli. şehrin göbeğinde serap görmekten bıktım. rast gitmiyor. rast gitmiyor çünkü daha iyisi olacak diyorum, daha iyisi de olmuyor. şu sokağı geç, hemen orda gibi bir şey, geçiyorum ama yok. o zaman bir sokak sonra diyorum, onu da geçiyorım gene yok. artık bir kap su bile vermiyorlar bana. acıyıp gönül almıyorlar. roma dondurmacısı gibi uzatıp geri çekiyorlar hayallerimi. yoo feleğin çemberinden geçtiğim yok sadece bir acım var solumda, nüksediyor, iyileşmiyor. ağlamayana emzik yok derler, ağlayana da yok. bir emzik bile verilmiyor.





istanbul