29 Temmuz 2018, Cumartesi
saat: 04:11
Yıllar ne çabuk geçiyor.. Bir yılı daha geride bırakıyor ve yeni yaşıma giriyorum artık sayıların pek de önemi yok her geçen sene daha ağır geliyor.. Hayatımıza giren ve çıkan insanlar, kaybedilen değerli insanlar ve geride kalan değerli insanlar var.. Bugün bir kişi eksik olduğumuzu masadaki herkes fark etti mumları üflemek bile rutinden ibaretti.. pastayı keserken 5. parçayı vereceğim değerli kişinin artık aramızda olamayışı..
işte bütün bu karmaşık hislerden sonra hayatımızda olan bizlere değer veren insanlara daha da sıkı sarılmak istiyorum. Her anı değerli bu anları çok daha hissederek yaşamak istiyorum.
Motoruma atlayıp kamp yapmak da istiyorum :) Neredeyse 10 ay oldu bir yerlere gitmeye korkar olmuştum sanırım alışmaya başladım.. Ölüme de alışıyor insan herşeye alıştığı gibi. Her an daha da belirsizleşiyor herşey.. Anılar yavaş yavaş daha da karanlığa dalıyor.. İnatla yaşatmaya devam edeceğim..
Onu da yaz bunu da yaz kafamdan geçenler çokmuş yetişmiyor klavye.. Eksik kalsın.. İyi ki doğdum ok? Sanki insanların tek derdi bu da..
