31 Temmuz 2018, Salı
saat: 17:34
Ne olduğu üzerine değil de, ne olmadığı üzerine düşünürken vakit kaybetmeyi çok seviyorum. Eee, insanın en hüzünlü keyiflerinden bir tanesi esprit de l'escalier olunca, böyle oluyor.
Bu saatten sonra, "başbaşadan bir fazla, kalabalık bir gruptan birkaç kişi az" tatil fikrine ömrümün sonuna kadar soğuk yaklaşacağımı düşünüyorum. Yine de en yakın arkadaşlarından bir tanesiyle tatilde kanlı bıçaklı olsan da, arabadan son kez inerken sarılıp, karşılıklı özür dilenince bütün olumsuzluklara sünger çekilmiş oluyor.
Bir buçuk aylık dev izinimi, bir haftalık enfesto bir tatille bitirmek istediysem de, yaşanan bazı talihsizlikler, stres dolu bir yedi sekiz güne kapı araladı. Hoş olmadı.
Öte yandan bir yukarı paragrafta da değindiğim üzere, bir buçuk aydır miskin miskin yatıyorum. Her gün spora gidip geliyorum, arada yalnız başıma kampa gidiyorum ve hiç olmadığım kadar mutlu oluyorum. Bu süreçte ikna olduğum tek şey, çalışmanın manasızlığı oldu.
Ha, vaktim bol olduğu için, çizim yapmayı öğrenmeye de başladım. Sanırım bu hayatta benim yapmam gereken meslek, sanatlı bir şeyler. Bu tür hobilerle uğraşırken acaip bir nane ferahlığıyla beynimin uyuştuğunu hissediyorum. Bakalım, kolay pes etme huyumu ezip yoluma devam edebilecek miyim?
"I'm hooked on a feeling
I'm high on believing
that you're in love with me"
