27 Ağustos 2018, Pazartesi
saat: 21:18
Bayram tatili sonrası ilk Pazartesi günü ve benim tatilim hala devam ediyor! Bayramdan önce kalan izinlerimden bir kısmını bayramla beraber kullanmaya karar vermiştim. Böylece uzun bir tatil yapacak ve aklımı daha iyi şekilde toparlayacaktım. Ayrıca bu izin sayesinde biraz gezme imkanım da olacaktı. Görmeyi istediğim bir kaç yer vardı, hep evde kalıp durmanın bana pek yararı olmadığını biliyorum ve bu kısır döngüyü bir şekilde kırmam gerek.
Geçenlerde ekşisözlükte yazarken çaylak yazarlardan biri yazdığım bir entry için yanıt verdi ve bir süre sohbet ettik. Daha sonra whatsapp üzerinden görüşmeye karar verdik ancak ben iki gündür ona bir şey yazmıyorum. Açıkçası korktuğum için yazmıyorum, çünkü hayatıma bir insanı soktuktan sonra o kişiyle olan ilişkim nereye kadar gidecek bilemiyorum ve bu sanırım beni korkutuyor. Diğer sebebi ise sohbet etme becerimin olmaması. Ne konuşmayı başlatabiliyorum ne de devamını getirebiliyorum. Tıkanıp kalıyorum adeta ve özellikle yeni tanıştığım kişilerle bu durum sık ortaya çıkıyor. Ama sadece yeni kişilerle sınırlı değil bu durum, örneğin iş arkadaşlarımla konuşurken de aynı tıkanmayı sık yaşıyorum. Sanırım bu durumun en önemli sebebi işitme kaybım yüzünden uzunca süre insanlarla iletişimin kesilmiş olması. Onları duyamıyorsun, anlayamıyorsun ve bu yüzden nelerden bahsettiğine dair bir fikrin olmuyor! Bu durum beni enerjimi tüketip bitiriyor adeta. Bir odaya tıkılıp kalıyorum, şu anda olduğu gibi bilgisayar karşısına geçiyorum ve bunun bana yettiğini zannediyorum. Sanırım önümde iki seçenek var. Ya şu andaki gibi bir korkak olarak yaşamaya devam edecek ve hayatın hiç bir aşamasında herhangi bir gelişme kaydetmeden ot gibi yaşayacağım, veya korkularımı bir şekilde aşıp hayatın beni kucaklamasına izin vereceğim. Yaşamak sadece nefes alıp vermek değil, onu iliklerine kadar hissetmek olmalı, iyisiyle veya kötüsüyle. Yeri geldiği zaman en büyük acıları çekeceksin ve yeri geldiği zaman en büyük mutluluğu yaşayacaksın ama işte ben bunları yapamıyorum. Yazdığım şeyler hem uzun hem de karmaşık çünkü ben kendimi şu anda böyle hissediyorum.
