03 Ekim 2018, Salı
saat: 01:56
Kendisi yillar once yanip tutuştuğum, beraber gecen her saniyemizin özel olduğu biriydi. O beni terkettiğinde soluksuz kalacagimi düşünmüştüm. Dün bir telefon geldi. Kendisini tanitti. Taniyamadim tabiki. Gülşen'in arkadaşı Songül'üm dedi. Anladımmm. Bu ne değişik supriz! Hal hatir sorduktan sonra " Şimdiki aklim olsa seni asla kaçırmazdım" dedi telefonda. Ne diyeceğimi bilemedim. Gülşen'in düğünü varmış. Bana da gel dedi. Tesadüf düğünün olduğu gün ben de turda düğün olacak şehirdeyim. Gittim ve yillar sonra tekrar görüştük. Geçmişte beni benden alan gülümseme yerli yerinde duruyordu. Hiç etkilenmedim. Mutsuz devam eden bir evliliği olduğunu anladim.
Onun yanindayken kendimi huzursuz hissettim. Karımı çocuklarımi cok sevdiğimi ve özlediğimi anladim. Bir ayna gibiydi bu gece benim için. Anladım ki bazi şeyler artik geçmişte kalmali ve asla karıştırılmamalı. Sen yoluna ben yoluma.
