24 Ekim 2018, Çarşamba
saat: 10:46
Uzun süredir neden yazamıyorum bilmiyorum. Hep buhranlardayken yazıyormuşum demek ki. Şimdi hiç mi yok buhranım. Var ama o kadar derin değil sanırım. Farklı yöntemlerle bertaraf edebiliyorum. Son yıllarda kendimi bulma girişimlerim güzel ilerledi. Kendimi çok iyi hissediyorum çok şükür. Hala üzülecek öok şey var ama bunların hayatın bir parçası olduğunu bilmek ve yol kenarındaki çiçekler gibi benimsemek beni buhranlarımdan çıkardı sanıım. Kolay mıydı değildi.
2 çocuklu ve hala yalnız bir anneyim ama çok mu çok mutluyum. Çok şükür...
