02 Aralık 2018, Pazar
saat: 13:34
Son 10 gündür sevgili oğlum ruhsal bunalıma girmesin diye neredeyse sülalecek seferber olduk.Ancak saatlerce konuşmalar (buna bir psikiyatri seansı da dahil)şu ana kadar pek sonuç alamadı.Kendini sorgulama şeklinde sürekli başa saran takıntı ve öfke nöbetleri Allah için hepimizi bezdirdi.Artık son çare antidepresanı dayamak sanırım.Vakit kaybedecek lüksümüz yok.Sınavları başladı.Devamsızlık artmaya başladı.Sosyal kopukluk tehlikesi başgösterdi.
Zor zamanlardaki soğukkanlılık özelliğim dahil birçok noktada zorlanmaya başladım itiraf ediyorum.
Birbuçuk aydır işyerim açık.İletişim kopuklukları embesil ustalar yaparız hallederiz deyip boşverenler ve malum parasızlık sarmalında kafamdaki iki makinayı kafamdaki zaman aralığında ortaya koyamadım.Ne zaman bitecekleri de şu an itibariyle meçhul.
Ama ısrarla paniğe kapılmıyor karamsarlığa düşmüyor inat ve umudu eksiksiz koruyor olmam da artı sayılabilecek tek somut şey.
Hayatıma giriş yapan Cenk var birde.Rahmetli Nejdet ustanın oğlu.Kendi hikayesini anlattığında benimkini anlatmaktan utandığım şu anda beşparasız elini attığı her yeri kurutan ama bir o kadar da kısmetli olan bir arkadaşım.Benim kadar alıngan,duygusal,eyvallahsız ve benden çok daha zeki.Tek eksiği denize düşmüş olmasından kaynaklanan bir an evvel yılana sarılma ihtiyacı.Acele ediyor mantığı bir kenara bırakıyor ve muhtemelen elini attığı her yer bundan dolayı kuruyor.Biraz kendine getirebilirsem hem kendisi hemde benim için faydalı olabilecek.
Bu Kovacs denen kadını ben neden daha önce farketmemişim ki..
www.youtube.com/watch?v=CR6M_sqTVqE&index=1&list=PLu_pwo4pNkkuB230ilk8kFJ6yViJMWZBm
