15 Aralık 2018, Cumartesi
saat: 22:10
Naber Günce?
Yine bir aralık ayıydı bence. Belki 72 saat uykusuzum. Kaybolmuştum. Bir gece, soğukta çalışmıyor diye yutuyorum. Çalışsa ısınıcam. Sene 2014 belki 5. Çalışsa unutucam her şeyi. Bir, iki, üç saatler geçiyor. Çalışmıyor. Bekliyorum çalışmıyorlar. Artık eve dönmek istiyorum. Sabah oluyor, 07.15 vapuru. Eve dönüyorum.
Babam kahvaltı hazırlamış. Lavaşın arasında omleti hatırlıyorum. Yemek yiyemiyorum bir bardak DEMLİ ÇAY içip yatıyorum.
Çalışıyor. O kadar titredim, o kadar sarsıldım. Uyumak istiyorum artık, gözlerimi kapattığımda dünyam ters düz oluyor. Sallanıyorum. Her yer sallanıyor. Hepsi birden çalışıyorlar.
Yıllar geçti üzerinden hala sallanıyor sanki.
Bambaşka bir hayatta, herkesten uzakta, bambaşka bir gündeyim ve bu gece, o günü bir defa daha ve bu sefer bir tane bile yutmadan yaşıyorum. Çalışıyor yine.
Neye yarar hatıralar?
