18 Aralık 2018, Salı
saat: 12:12
BEYOĞLU
Nezahat, kaç yıl oldu?
Pek bir şey geçmedi. Yıllarla boğuşmuyorum artık Hüsnü. Yılları saymıyorum.
Yılların bizden götürdükleri var doğru.
Kimseye ağır gelmeyenler beni olduğum yere mıhlıyor. Sanki bütün geçmiş, geleceğe gitmek için bir olmuş hızla gelirken, ben arada kalmışım, araya girmişim daha doğrusu ve hepsini tutuyormuşum gibi.
Sisyphos sendromu.Belki de buralardan çıkmalısın.Bak hemen şurası Yunan konsolosluğu, sana bile bir kaç aylık vize vereceklerinden şüphe duymuyorum.
Hiç bir yere gidemem. Bakkallar dolaplarını kapatıp gidebiliyorlar mı?
Geçmişte yaşamayı bırakırsan belki her şey üstüne gelmez. Şurdan bir vurdursan…
Nuri Ziya'dan mı?
Yani, başlarda zor oluyor ama hemen Beyoğlundasın aslında.
Beyoğlu, ortasındaki polis tankerlerinin etrafına inşaa edilmiş bir ray sistemi yalnızca. Israr etme. Çıkamam. Korseci kapandığından beri belim ağrıyor. Çıkamam. Geçmiş buralara karışır, heder olur antika.
Keşke eski işinde kalsaydın.
Mezar taşlarından da yorulmuştum be Necmi.
Hüsnü.
Hüsnü. Bir de o işin garantisi var ama sezonluk. Dönem dönem, bazı dönem oluyor taş yetiştiremiyorsun bazı dönem oluyor sinek avlıyoruz. Eski iş olmazdı. Ondan eski oldu. Benim bazı taşlarım yerine oturdu.
Böbrek taşların mı?
Onları döktüm. Döktüm ben.
Anlıyorum. Geçmişten bahsetmeyelim istersen. Ama eskici dükkanı açınca bu kaçınılmaz. Demek Mardin kapılarını satıyorsun.
Aslında onları burda tutuyorum.
Ne yapacaklar bıraksan.
Söküldükleri evlerine dönmek isterler. Sonra evlerin olmadığını görünce ne olacak?
Ne olacak?
Kapatacaklar. Geçmiş her yeri işgal edecek.
Aslında galatasaraydan da çıkabilirsin, o daha az yokuş.
Çıkamam. Koma’nın heykelini görmediğim Beyoğlunda her yer yokuş.
Koydular onu, 5. katta, başını kaldırıp görebilirsin.
Başımı kaldırırsam martıları fark edebilirim.
Bundan. daha acı bir şey yok. O seslerinden nefret ettiğim ama bir dakika yok olsalar yokluklarını hissettiğim martılar.
