25 Aralık 2018, Salı
saat: 09:18




bir ay bile olmadı sanırım, ben bile bu kadar çabuk yollarımızın tekrar kesineceğine ihtimal vermemiştim; hayret. sanırım bunda vaktimin oldukça-oldukça!- büyük bir kısmını evde geçirmemin etkisi -yine-oldukça büyük.

----

şimdi benim aklımda iki soru var;
1- Uyku nedir?
2- Nasıl uyunur?

----

ilk kilometre taşını geçtik, ancak şu ana kadar planladığım şekilde ilerlemedi hiçbir şey - çok şaşırdım cidden, nasıl olur. hani, ben nasıl yazarsam öyle olacaktı hikaye? ben yazmayı unuttum şekerim o ne olacak?

----

o değil de gerçekten uyku, biraz uyku, bütün isteğim buydu.
bi de kahve
ve tabi ki bi de sigara
sahi ne kadar oldu içmeyeli?
artık rüyalarımda bile içmiyorum, uzatanlara "ben artık içmiyorum" diye havalı havalı cevap veriyorum. aslına bakarsan içmemem tamamen göt korkusu, bir kere içersem kaldığım yerden başlıcam diye korkuyorum, o göt bende olduğundan değil yani direkt yemediğinden.
ama gerçekten, şöyle bi duble sek viski bi de sigara verseler, bütün huysuzluğum gidebilirdi; heyhat, ne mümkün!

----

serzenişlerim bittiğine göre gerçeklere dönebilirim bencesi?

----

evet gerçekten de hayatım değişti, ama ne değişmek! temeline bomba koysaydık bu kadar alt üst olabilirdi her şey. hoş, buna alt üst denemez zira hayatımın altında bu yoktu ki üste çıksın; bu bambaşka bir şey.
ama çok güzel.
ama çok zor.
ama bazen arkama bakmadan kaçasım geliyor.
ama bir saniye uzağa gidemem, gönlüm dayanmaz (saniye bazen uzunluk birimi olabilir, ukalalığa lüzum yok)

----

2018 garip bir sene oldu. detaylara bakacak olursa bok gibiydi diyebilirim, ancak resmin tamamına baktığımızda hayatımın en güzel senelerinden birini yaşadım da diyebilirim. kendi içinde böyle de çelişen bir zaman dilimiydi ömrümün; nicelerine.

----

aklıma nerden geldiğini bilmediğim bir şarkıyla kapatıyorum,
dilerim, güzel bir yıl olur :)

hayat acımasız soğuk ve zalim
haksiz ve hain bazı insanlara
talih zamanla döner dolaşır
seni de bulur, verir ya alır



istanbul
hosting