12 Şubat 2019, Salı
![]() saat: 23:01
![]() Geçen hafta Özkanla oturduğumuz rakı masasında farkettim.Gecenin sonuna doğru şakaklarım zonklamaya başlamıştı.Hayvan gibi yersen olacağı bu dedim kendime.Sonra pazar günü lan akşam nasıl yediysem artık hala acıkmadım diyerek daha mütevazi bir yemek yedim.Ama sanki yine bi koyunu gövdeye indirmişim gibi bir zonklama bir sıkıntı.Bu hafta boyunca ne kadar az yersem yiyeyim sofradan kalktığım andan itibaren yine abarttın şeklinde bir fısıltı bir suçluluk bir oyh şiştim hissiyatı.Şimdi bu durum psikolojikmi fizikselmi bilmiyorum tabi de bu saçmalığı günce konusu haline getirme sebebim az evvel kitap okurken kaşımak için elimi yanağıma attığımda kendisinin orada olmayışıydı.Elmacık kemiğim ve deri.. Henüz alarm durumuna geçmeyi gerektirecek bi durum yok sanırım ama bu zayıflama işini abartıp birtakım ayarları bozmuş olabilirim evet.. Bakıcaz..Sakin.. | ||
|