23 Mart 2019, Cumartesi
saat: 13:11
Son zamanlarda iç sesim susmak bilmiyor günce. Kendimle kavga ediyorum sürekli. Soru işaretleriyle, güvensizlikle yaşamak ne kadar zormuş. Kapana kısılmış gibiyim. Sus diyorum, sus konuşma ne olacaksa olsun düşünme, sen darkKsın at üzerine bi toprak bak en iyi yaptığın şey buydu diyorum. Olmuyor..
Bir kaç açığını yakalıyorum. Açıklamasını dinliyorum. Tamam güven onun dediği gibidir diyorum. Olmuyor... Bazen kafamın içinden geçen düşüncelere yetişemiyorum. Yoruyor bu beni. Üzmemek, kırmamak, zamanla ne olacaksa olsun diyerek sustukça daha da çıkmaza giriyorum sanki. Gösterdiğin hassasiyeti görememek kırıyor insanı.
Hayırlısı be günce. Hayırlısı...
