21 Nisan 2019, Cumartesi
saat: 00:23
Sadece uyumak istiyorum. Uyusam uyusam sonra yine uyusam. Hiçbir şey yapamaz, beceremez gibi hissediyorum kendimi. Belki tezimi yazmaya başlasam bu his de bir miktar hafifler. Bilmiyorum.
Kafam karışık. Sevmek istiyorum. Kedi, köpek, bitki, insan.. Öyle bir sevme isteği içimde ama karşılıksızlığa tahammülüm yok. Mesela bitkiyi seviyorsam çiçek versin, kedi göbeğini açıp sevdirsin. Diğer türlüsü hevesimi kırıyor. İnsanları sevmekle ilgili ise çok daha fazla kafam karışık. Hak etmiyorlar dersem kendi düşüncelerimi yansıtmış olurum değil mi? Belki de kendim sevilmeyi hak etmediğimi düşünüyorumdur. Peki sevgi ve karşılıklılık meselesine bu kadar takılıyor olmam narsisizmimle ilgili olabilir mi? Beni sevmediğini düşündüğüm kişi ya da şeyleri sevemememin bununla ilişkili olma ihtimali çok daha yüksek belki de.
Kırılganlık fena şey. Ama devam ediyoruz işte. Kırılsak da devam ediyoruz.
Kırılmamayı beklemek de fazla bir beklenti öyle değil mi?
Sen kimsin ki pamuklara sarıp duracaklar seni diyesim geliyor. Sen kimsin..
