24 Nisan 2019, Çarşamba
saat: 04:13
insan kadınım şarkısında kime ağlar, sevgilisine, aşkına ağlar.
ben sadece anneme ağlıyorum güncem.
5 yıl geçmek üzere ama hala her şarkı, her şey sadece onu ima ediyor. aklım, bilinçaltım bana başka hiçbir şey sunmuyor ondan başka. hala o yalnızlığı doldurabilecek hiç bir anlam bulamadım hayatta. sadece hayatımı kısaltmak ve bir an önce onun ruhuna ulaşmak istiyorum. bu ipi daha ne kadar çekmem gerekiyor sonu gelmesi için bilmiyorum. sadece hızlıca çekiyorum.
bugün gökçeye çağırdı cansu, orada banu için yani şurda dursaydı oralara gideceğine daha bi boku çözmeden gitti oralara dedim. sen bizim babamla olan bağımız ne kadar kuvvetliydi anlayamazsın falan dedi, o an böyle onun dediği değil tabii ki ama annemle olan bağımı hatırladım sadece. sonra eve geldim ve bi şekilde ekşisözlükte mehmet teoman başlığını görüp oradan kadınım şarkısına ulaştım. algıda seçicilik mi dersin, yoksa bana kendisini mi hatırlatmaya çalışıyor bilmiyorum. keşke duyabilsem seni, keşke başbaşa geçirdiğimiz yıllara dönebilsem. keşke seninle birlikte ben de ölsem. keşke hiç bir geleceğim olmasaydı senden başka.
nazlı'yla konuştum dün ya da önceki gün, bilmiyorum kafam yerinde değil. durumumu ağır teşhis olarak değerlendirdi. yarın önerdiği kişiyle randevum var. neyi düzeltmek istiyorum, tamir etmem neye yarar bilmiyorum ancak akıl sağlığım tamamen kayboluyor onun farkındayım ve bunun ulaşacağı yerde beni görmek istemezdi diye düşünüyorum sadece.
sevdiğim o koku yok artık bu evde.
edit: www.youtube.com/watch?v=uqiJLcNWfLI
