29 Nisan 2019, Pazartesi
saat: 19:47
az önce instagram'da çok eski bir aile dostumuzun sayfasına girdim(girmedim de, orda buluverdim kendimi). çok güzel yıllardı be. -kafamda söyleyecek o kadar çok şey var ki, bak şu an hepsi darmadağın oldu-. resime baktım, küçüklüğümde onların evinde geçirdiğim vakit aklıma geldi. çamaşır makineleri vardı onların ve ben onlara gittiğimde çamaşır makinesini izlemeyi çok severdim, öyle ki makineyi taklit ederdim. kızları vardı 2 tane,bi tanesi ablamla yaşıttı öteki de küçüktü galiba. bi de sagra special vardı eskiden bilen bilir, onlara gittiğimde sagra special verirdi bana emine teyze. sagra special yemek şimdi şu altın çilek dedikleri şeyden yemek kadar elit bir eylem yani.. anılarım kafamda o kadar canlı ve o kadar net ki. bir anda gidiverdim işte yıllaar yıllar öncesine..
çocuklarının isimlerini soracaktım. birini hatırladım ötekini hatırlayamadım. elimi telefona attım, tam annemi arayacaktım, arayamadım. ablamı da. ve babamı da. geçenki meydan muharebemizden sonra küsülüyüz ya hani..
sonra bir düğüm atıldı boğazıma, çözemedim..
