29 Mayıs 2019, Çarşamba
saat: 12:53
Ruhum ayrı cendere de bu gün aklım ayrı bedenim ayrı. Birkaç günden çoktur kıvranıp duruyorum yaşamda kalmaya dair. Bitmek bilmeyen sızlanma ataklarından bir daha elbette …
Anlamsızlığa düştüm yine bilmem kaçıncı kez…
Uyanamadığım uykunun çıkışsız dehlizinde boğuluyorum...
ışığı göremediğim zifirde çırpınmaktayım. Bir sonu var mı karanlığın onu da bilmiyorum umudum ha bitti ha bitecek raddedeyim.
Bilmem kaçıncı kez bana gelmeyen yaz ve baharı kursağımda kalanlarla karşılıyorum. Ben bu manasız uykudan artık uyanmak istiyorum. (Güzel uykulardan uyanmaya talibim)
Haylisi benden giden bedenimden arta kalan ile muhatabım ne acı. Ne o benden ne de ben ondan razı. Ama biz bir birimize muhtacız. Ben eski beni arzu ederim o biletini almış gidişe teşne.
Avuçlarımda bekler düşlerim ben (henüz) gidişe hazır değilim.
Uzak menzillerde düşlerim var. Kıtalararası insanlık izleri göz izlerimi bekler. Hem daha yüzlerine gülümseyemediğim bebekler doğmadılar…
İçimde binlerce dünya oysa bana kalan bir tutam ömür... Bilmez miyim bahar depresyonu bu çok şükür ömrü uzun değil 
