18 Haziran 2019, Salı
saat: 17:19
Dün akşam 8de sadece pantolonumu çıkarmayı başararak uyumuşum. Bütün gece uykum bildirim sesiyle bölündü ama bir tanesi gerçekten sinirimi bozup gece yarısı kalkıp bir sigara yakmama neden oldu.
Zaman kavramımı yitireli bayağı oldu. Ne zaman ne oldu artık takip edemiyorum, olaylar var ama asla zaman yok. Sanırım 2 sene önce olmalı, internetten tanıştığım ve zaman zaman görüştüğüm bir adam, dün gece facebooktan yazmış. Onunla alakalı hatırladığım, karışık bir hayatı olduğu ve arkadaşlığın ötesinde en ufak bir paylaşımda bulunmadığımız. Zamanla kopuldu, doğal olarak. Dün gece, konuşmak istiyorum demiş. Biraz çekingen mesajı, bir şeye ihtiyacı mı var acaba merakı doğurdu bende. İş öyle değilmiş tabi. O zamanlar karışık hayatıyla bana haksızlık etmek istemediğini, şimdi her şeyi yerine oturtup geldiğini söyledi. Beynim döndü. Bir yerlerde bir şeyleri kaçırmış olmalıyım. Ne demek hayatımı toplayıp geldim. Uykumu kaçırmak istemediğim için kendisine hayatımda birisi olduğunu ve gerçekten onu çok önemsediğimi söyleyerek konuşmayı kessem de sabah aynı sinirle uyandım. Ne demek toplarlanıp döndüm! Benim toplanmaya gittiğinden, duygusal bir beklenti içinde olduğundan falan neden haberim yok? Kaldı ki benim adıma düşünmek adı altında sergilenen bu bencillik dolu göstermelik iyi niyet benim seçme hakkımı tamamen elimden almış durumda. Durum tam burada ikiye ayrılıyor aslında. Ben o zaman bir şeyler hissetmiş olabilir ve bu karmaşada yanında kalmayı seçebilirdim. Bu hakkım elimden alındı. Ya da hiçbir şey hissetmediğimi 2 sene önce söyleyebilir, konu benim haberim olmadan 2 sene onun içinde sürünmeyebilirdi. Bu da ona haksızlık. Her ikisinin de farkında olmadığının farkında olarak, kimseyi aydınlatma mecalini kendimde bulmuyorum. Kaldı ki toparlanıp benim için döndüğüne de zerre kadar inanmış değilim, bildiğin boştayım, aklıma geldin ve şansımı denemek istedim şeysi bu. Nerden baksan saçmalık!
