19 Haziran 2019, Salı
saat: 00:18
bu bir iç hesaplaşma olabilir.
az sonra okuyacaklarımıza kaldırıyorum kadehimi. gerçekten ne kadar çok içtiğime kendim bile inanamıyorum bazen.
yaş 35. 4 sene sonra ölmeyi planlıyorum.
bundan 10 sene öncesine kadar müthiş bi heriftim. fermuarımdan ateş çıkartabiliyordum evet. sonra bişeyler oldu. daha önce de bahsettiğim o müthiş özgüven rahatsız etti çünkü hiçbişey beni tedirgin edemiyordu. bunu farkettiğimde hasta oldum. garip huylar edindim, kokuları kaybettim, heyecanımı kaybettim. korkmaya başladım artık.
sonra bişeyler daha oldu ve kaybetmeye devam ettim. sanırım daha müthiş bi herif oldum.
mesela teyzem gitti ilk, dedelerim gitti, çok sevdiğim bi arkadaşım gitti hemen sonra, arkadaşlarım da gitti sonra. annemin annesi de gitti. iş hayatımdan iki kişi gitti. dönmeyecekler.
her gidiş bi kelepçe gibiydi, inanamıyor insan.
sonra bi otobüse binmedim. belki hayatımın otobüsüne binmekten korktum. belki de herşeyi değiştireceğine inandığım tek yolculuktu. olmadı.
sonra bi makinaya ya da makarnaya dönüştüm. tanrıyı unuttum, tkısa sürede her haltı yedim. kendime zarar verebilecek herşeyi yaptım. terkedildim sonra.
terkedilmek, evrenin en acaip terörü. biri geliyor ve birlikte dünyanın en güzel yemeğini yapmaya çalışıyorsunuz. yemek hazır olduğunda vedat milör gelip yemeği tadıyor. ve bulaşıklar sana kalıyor.
işte burası leaving las vegas.
sonra bişeyler daha oldu ve müdahele edemedim. yine terk edildim.
henüz annem, babam ve kardeşlerim hayatta. ve onlar da bigün gidecekler. hatıraları kalacak her milimetrede.
doğal seçilimin damına koyayım.
şuan hayatta olduğumu sadece tekel marketler ve kediler kaydediyor.
yaşamın aslında basit bi kaç delik olduğunu düşünenlerden daha basit yaşıyorum. ama daha çok deliklerim olduğunu farkettim ne yazık. ki geri dönemem artık.
benden beklentileri olanlar galaksisi'ne yenildiğimi düşündüğümü düşünüyorlar. yabancılığı, hiç tanınmamayı yeğleyen insanların arasında kediliğimi ilan ettim oysa. oysa herkesin gezegeni var ve hepimiz hamileyiz.
üremenin son bulduğu, güçlü olanın erkek olmadığı ve kazanamadığı bigün kaf dağına bilet satıyorlardı ama para karşılığı değildi. herkes üryan herkes leş.
kumsalda ayaklarıma dalgalar değiyor, içmeye devam ediyorum ve muhtemelen burada sızacağım. uyandığımda beni neler bekliyor bilmiyorum. neo var yanımda, çirkin kedi.
şimdilik kendim hakkımda daha derin bi bilgi edinemiyorum.
itiraflarımın hiç bi anlamı kalmadığını umuyorum.
sonuna kadar okuyabildiysen tebrikler.
artık biraz daha skyler white'sın.
