16 Aralık 2019, Pazar saat: 01:32 Fevri tepkiler, duygusal kararlar, T fonksiyonu zayıf olan idealist bir karakter olmamdan kaynaklanan birtakım sonuçlar... Hadi MBTI konuşalım, haftalardır yaptığım tek şey bu. Sonra kendimi aşağılayacağım, söz... Çünkü ben buraya genelde kendimi aşağılamak için geliyorum. Ruh halimin en dipte olduğunu anlamanın iki yolu var. Birinci evre buraya geliyorum, ikinci evre türkü dinliyorum. Bülbülüm Altın Kafeste, Yarim İstanbul'u Mesken mi Tuttun? Henüz ikinci evreye gelmedim, gelmeyi de en azından bu akşam planlamıyorum. Sene de 1 veya 2 kez o noktaya geliyorum. Introverted miyim? Sanırım öyleyim. Aslında "bir gün dışarıda vakit geçirmişsem ertesi gün kendime gelmek için evde otururum" tespitimi kendimle ilgili çoook önceden yapmıştım. Aşırı sosyallik sonucunda enerjim çekiliyor. Kendimle vakit geçirerek şarj oluyorum. Bir kere kalabalıktan hoşlanmıyorum ve kendimle vakit geçirmekten hoşlanıyorum. Çoğu insanın grup aktivitesi olarak gördüğü şeyleri tek başıma yapmakta bir beis görmüyorum. Gerçi son zamanlarda insanlarla vakit geçirirken çok keyif alıyor ve eve dönmek istemiyorum. Bu durum tabi depresif olmam sebebiyle gölge karakterim ESTP'ye geçmemden de kaynaklanıyor olabilir. Çünkü idealizmimi büyük bir aptallık olarak görmeye başladım. İnsanları araç olarak kullanma yeteneğim olmadığı için hayatta hep başarısız olacağımı düşünmeye başladım. Sikerler diyerek her şeyi yapmış olmak için yapmaya başladım. Bunlar hep gölge karakterime geçmiş olmamdan kaynaklanıyor olmalı. Çünkü ESTP'ler çok derin olmayan, başarı odaklı insanlar. Başarılı da oluyorlar. Bu yüzden de aslında bu karakter tipinden insanlara gizli bir hayranlık duyuyorum. A ve S var tanıdığım, bizzat testi yaptılar. İkisi de "kişisel farkındalıklarla" modunu düşürmeyen, başarı ve sonuç odaklı insanlar. Intuition dersen sonuna kadar intuitive bir insanım. IN bir araya gelince zaten small talk özürlü oluyorsun. Bu benim kendimle ilgili çok uzun zamandır eleştirdiğim bir konuydu. Biri hava durumundan bahsetmeye başladığı vakit 4. saniyeden itibaren fenalık geçirmeye başlıyorum. Nezaketen yapılan hal hatır telefon görüşmelerinde kendimi kesecek gibi oluyorum. Bunlar hep N sebepliymiş... Ama ben bunu keşfetmiştim zaten... Çünkü kişisel farkındalıklarıyla hayatı kendine zehreden bir insanım. MBTI'ı yeni öğrendim ama çocukluğumdan beri N fonkisyonu zayıf olan insanları tespit edebiliyorum. 10 yaşında Ecem'le öldükten sonra hayatın olmamasının ne kadar saçma olduğunu tartışıyorduk ki Betül "yani yemekler olmazsa ölürüz değil mi" demişti. O gün insanları "anlayanlar" ve "anlayamayanlar" olarak ikiye ayırmıştım. Hiç değişmedi. Meğer MBTI buna N ve S gibi bir ayrım yapmış. Onu da 30 yaşında öğrendim. ANCAK fazla N sebebiyle etrafımda olan biteni takip edemiyor, her şeyi genel hatları ile anlıyor, yalnızca büyük çerçeveyi algılıyor, konuşmalara ilgimi çekmediği sürece adapte olamıyorum. Ben mesela her zaman önce bir sorunun cevabını içgüdüsel olarak bulurum, doneleri daha sonra sonucumu desteklemek için toplarım. Genelde yanılmıyorum ama yanıldığımda extra work çıkıyor. Ama dediğim gibi, genelde yanılmıyor. Ama bunlar çok da övünülecek şeyler değil. Bu kadar abstract bir algı insanı günün sonunda gerizekalıya çeviriyor. Kendimle ilgili bunu değiştirmeye çalışıyorum mesela. Detaylara dikkat etmeye çalışıyorum. Biri hava durumundan veya çocuğunun antrenmanından bahsettiği zaman konuşmayı sürdürmek için çaba gösteriyorum. Ve konuşmanın sonuna doğru yapmacık olabildiğim için kendimi bir insan ilişkilerini çözmüş bir pro gibi hissediyorum. Ben de normal insanlar gibi bu tür şeyler konuşabiliyorum diye çok büyük bir gurur duyuyorum. Dahası artık tüme varmadan önce done toplamaya çalışıyorum (işin kötü yanı tümden gelim yapmayınca genelde daha başarısız oluyorum). Feeling mi Thinking mi? Bir kere FE kesinlikle var. Ama ofis beni stajyerlere kötü davranıyorsun diye karşısına alıp konuştuktan sonra FE fonksiyonum sanırım daha da geliş-mek zorunda kaldı. Tabi her zaman bir Ni-Ti loop var. Pragmatist bir yapım var. Kararlarımı hep mantığımla alıyorum ve aşırı duygusallığı iğrenç buluyorum. Tabi duygu derken... Duygular hep başarısız şiirler yazan içe dönük insanların veya Sezen Aksu ile duygulanan saman kafalı insanların dışavurduğu duygular değil. Öfke de bir duygu. Ve ben sıklıkla öfkeyle kararlar alıp öfkeyle hareket ediyorum. Aşağılık kompleksi duyup acayip hareketler yapıyorum. Bunlar hep T ile değil F ile yönetildiğim anlamına geliyor. Bir de kendimle ilgili başka bir tespitim vardı. Herkese aynı adalet mi yoksa hakkaniyet mi sorusuna cevabım hakkaniyet benim. Böyle bir insan olduğumu kabul etmem zaman almıştı, şimdi benimsedim. Bu da F fonksiyonu ile yönetildiğimi gösteriyor. Judging mi Perceiving mi dersen aslında ofiste J evde daha ziyade P'yim ama J ağır basıyor. Düzenli, planlı, programlı bir insanım. Bir şeylerin çözümsüz kalmasından nefret ediyorum. Get the work done tipinde bir insanım. Neyse bu saçmalıkları bir yana bırakacak olur isek; en çok istediğim işin ilanı verildi. Seçilemeyebilirim. Zamanında aracı olan insanla küsüm, ona sorarlarsa siktirsin diyebilir. Çünkü bence o yapıda bir insan. Yani en istediğim işi sırf bu yüzden kaybedebilirim. Filan. Cuma sabahladım. İş başvurusu yapmak için saatlerimi verdim. Çünkü gelin kabul edelim, hayalimdeki iş. Şu an biliyorum ki olmayabilir. Ve ben nereye kadar devam edebilirim bilmiyorum. Başkası seçilirse kendimi ne kadar kötü hissedeceğim. Burası da olmazsa benim hayalimdeki o yer nerede? Normalde hep Tanrı beni sever, elimden tutar diye ruhani bir özgüvenim olurdu. Hamdolsun, aslında hep de öyle oldu. Ama şimdi Tanrı'nın buna vakit ayırmak zorunda olmadığını düşünmeye başladım. Yani çok tatminsiz bir hayatı hızlıca yaşayıp hemen yarın 40 yaşına da gelebilirim. Anlatabildim mi? K'de çalışırken de kafayı yediğim bir dönem olmuştu. Derken M ile tanıştım ve hayata bakış açım, beklentilerim değişti. Daha cool bir insan oldum, "iş" hayatımın anlamı olmaktan çıktı. Ve bir müddet gerçekten mutlu yaşadım. İşyerinde tatminsiz olmak 2-3 sene beni rahatsız etmedi. M'e teşekkür etmek lazım, beni o sarmaldan yaklaşık 3.5 sene kadar çıkarabildi. Hep söylerim, ona Radiohead'in Lucky şarkısını dinleyerek aşık oldum. O ise benim şarkılarımı "bir insan niye bunları dinleyerek kendini üzsün ki" diyerek savuşturdu. Bu doğru bir tespitti. Mutlu olmak insanın elindeydi. Ama şimdi başa döndüm. Ve bu kadar istediğim bir yerin olmama ihtimali... Oraya başka birinin gelme ihtimali... İkidir İ Abla'nın psikiyatristine gidiyorum. Şöyle bir tespiti oldu. Babamın başarılarını o kadar içselleştirmişim ki hayatta kendimden de aynı başarıyı bekliyormuşum. Babam mesele ENFJ çıktı, Ekrem İmamoğlu gibi FE odaklı bir liderlik. Ay yine MBTI'ye döndük ne güzel kafa dağıtalım, hadi analizler yapayım... Kendimi bir ENTJ'ye veya ENFJ'ye çevireyim. Bence insan bunu başarabilir. Düşünce yapısını değiştirmek insanın elinde olmalı. Gerçi 20 testten 3 tanesinde INTJ; 17 tanesinde INFJ çıktım. I yüzdesi de çok yüksekti... Ben aslında FE olmak istemiyorum çünkü insanlara sevgi beslemeyi, insanları geliştirmeyi, elinden tutup bir yere getirmeyi artık enayilik olarak görüyorum. Bu ofiste yaşadıklarımdan dolayı olabilir. Mesela bizim ofisin erkek ortağı bence kesinlikle ENTJ. Derin bir adam, vizyonu var, dışa dönük, mantıklı. Don Draper mantığı var. Kadın ortağı ise ISTJ çünkü çok geleneksel, daha içe dönük ve disiplinli. Bence güzel bir denge. T ISTP olmalı, keşke testi yapsa. U kesinlikle INFP çünkü ağır Fİ kullanıyor, her şeyi kendine yoruyor. İ kesinlikle INTJ; ilk başladığım günlerde benimle "anlayan" insanların anladığı pek çok konuyu konuşmuştu. Bana bu kadar dürüst davranmasına şaşırmıştım. Ama tuhaftır, adam sonra onun yanında heyecanlandığımı filan sandı. Halbuki ben genel olarak bu ofisin tüm ortaklarının yanında heyecanlanıyordum. Komik bir back off yapınca ben de bir daha kendisine yakınlık göstermedim. N tuhaf espiri anlayışı ile INTP, insani bir yanı var. B ESFP testi çözdürdüm zaten. Buradan ayrılırsam teşekkür mailimde sadece N ve B olacak. Z dersen ESTP, ama kusura bakmasın başarılı olamamış bir ESTP. Sevgili M ESTJ. 4. Murat'ın tahmin edilen MBTI tipi. Şaşırtıcı değil. TE, analik zeka, çözüm odaklı yaklaşımlar, duygu eksikliği, gelenekselcilik, ELEŞTİRİ. Ama tuhaf bir şekilde FE'si de içten içe gelişmiş. Bir de benim sevgi sellerime alıştı. 5 yıl önce bu günlerde tanıştık seneleri karıştırmıyor isem. 2015 olması lazım. Çok yol katettik. Reserved yapısı sebebiyle mi bilmiyorum ama tensel aşkın bitmediğini deneyimledim. Kendi adıma tabi... Bence kadınlar böyle seviyor olabilirler. Sevmeyi kadınlar daha iyi biliyorlar. ESTJ'ler mantıklı insanlar ve mantık evlilikleri yaparlar. Trophy wife isterken bana denk gelmiş olması da onun kaderinin kötü bir cilvesi. Veya güzel bir cilvesi bilemiyorum. Benim saçmalıklarım var. Hayatındaki en büyük hayali anne olmak olan bir öğretmenle de evlenebilirdi. İstediği evlilik anlayışı oydu. Bana düştü. Trajikomik. Benim hırslarım, önyargılarım var ve bir türlü hayatta tam anlamıyla mutlu olmayı başaramıyorum. Psikiyatristimin de tespit ettiği üzere her yerde outsider'ım. Çünkü girdiğim her ortamda sürekli taşınmam sebebiyle bir outsider oldum. Giriş-gelişme-sonuç tamamlanamadı. Hep gelişme sürecinde başka bir yere taşındım. Üniversitede de böyle oldu. Tam İstanbul'a alışmışken yine Belçika'ya taşındım. Oraya alışmışken geri döndüm. Bir de bu taşınmaları hep bir kaçma fırsatı olarak gördüm. Sorunları çözmek yerine kaçarak yeni bir hayata başladım. Şimdi kaçacak bir yer kalmaması beni dehşete düşürüyor. Bu ofisten kaçamıyorum ve kaçamamak beni delirtiyor. O yüzden bugüne yatırım yapmıyorum. 2 seansta çözülecek kadar basit biriyim aslında... G bence düşünüyorum ENTP olmalı. N yönünün kuvvetli olduğuna hiç şüphem yok. Troll bir hali de vardı. Dışadönük bir insandı ama kişisel farkındalığı da çok fazlaydı. R kesinlikle INFP idi. Fİ çok ağır basıyordu. Kendisini test etmek için Woody Allen'ın orospu çocuğu olduğu filmlerin en sevdiğim filmler olduğunu söylemiştim. İki filmi izledi sonra bir daha bana hiç atılımda bulunmadı. Jonny Lee Miller da kesinlikle ISFJ. O Hintli karıdan da ayrıldı, inşallah eşine döner. pepsilight