27 Ocak 2020, Pazartesi
saat: 18:38
Sen sevgili kucuk S. ,
Bizim sana yillardir soyledigimiz gibi icine kapanik, antisosyal ya da saftirik degilsin.
Yollari, caddeleri, sokaklari ogrenme zorlugun yoktu; araba ya da bisiklet surme konularinda yeteneksiz ya da gerizekali degildin. Boyle bir sey hic olmadi, cunku bu konu yetenek veya zeka isi degil, dikkat isiydi. Ve biz sana bunu yillar boyunca boyle soyleyerek yeteneksiz olduguna inanmani sagladik ve boylelikle dikkatini korelttik.
Kalin bacaklarin hizli kosmana ya da iyi bir sporcu olmana engel degildi. Babanin seninle her tenis oynadiginda soyledigi "Anatomin yuzunden asla cok iyi kosamayacaksin...", "senin vucudun agir o yuzden asla E... kadar cevik oynayamazsin" cumleleri aslinda sacmaligin daniskasiydi. En nihayetinde her tenis oynayanin kus gibi hafif olmasi gerekiyorduysa bu dunyada Serena Williams gibi birinin ne isi vardi? Senin kucuk kafani iste bu gibi boktan argumanlarla her gun biraz daha doldurduk.
Sisman degilsin, hicbir zaman sisman ya da cirkin olmadin. Kalin bacaklarin seni sisman yapmiyordu ama biz (ben ve konken arkadaslarim) 11 yasindaki bacaklarinda sen uyurken selulit tespiti yapiyorduk, ve aslinda uyanik oldugunu, bizi duydugunu fark etmeden yuksek sesle ne kadar cirkin gorundugunu soyluyorduk.
Kalin bacaklarin seni sadece guclu yapiyordu. Ama biz bir sekilde diyet yapman gerektigine seni inandirdik ve 12-13 yaslarinda sacma sapan dergilerden kesip topladigin diyet listeleriyle ilk diyetini yapmaya baslamistin bile.. O yaz gununde yazlikta o aksam yiyemedigin yesil ve tatli kavunu hatirliyor musun? Savas vermistin kendinle. En sonunda dayanamayip yemistin. Sonra da kendini bir basarisizlik timsali gibi hissetmistin bir hafta boyunca.
Suclu sen degildi ki. Suclu o diyetler ve seni o diyetlere o kucuk yasinda iten sebeplerdi. Ve tabi ki daha cok diyet izledi bunu. Sonraki 10 yil boyunca dusunebildigin tek sey kilo vermek olmustu ve kacinilmaz bir sekilde icine suruklendigin diet/binge donguleri sana cok aci vermisti.
Miden bulanana kadar tikinircasina yemek yedigin geceler biz bunun farkina varmadik, varsak da onemsemedik, cunku o gec saatlerde genellikle arkadaslarimizda iskambil oynamakla ve etrafimiza senin "Derslerinde ne kadar da basarili" bir cocuk oldugundan, aldigin kompozisyon odullerinden bahsetmekle, cevremize basarilarinla hava basmakla mesgul oluyorduk. O siralar cok aci cektin ama biz bunu fark etmedik cunku annen bircok konuda senden cok kendi sosyal cevresindeki imajini dusunerek davraniyordu, tipik bir turk annesi gibi; baban ise bir psikolojik sorun oldugunu gorebilecek hassasiyette degildi; tipik bir turk babasi gibi.
Bizden koruma istemedigin, korumaya ihtiyac duymadigin ya da yardim beklemedigin her ortamda asiri bir korumacilikla senin kendi kendini savunmana izin vermedik. Senin kendi kendine otobuse binip arkadaslarinla bulusmaya gitmene bile izin vermedik. Hep baban goturdu got kadar sehirde 5 dakikalik mesafeleri arabayla, hatirliyor musun? Iste boyle boyle "sen yapamazsin, sen bize muhtacsin" mesaji verdik bilincaltina surekli olarak.
Seksist davrandik, abine senden daha cok ozgurluk tanidik, onun disari cikmasina her zaman izin verdik, sen cikacak oldugunda ise butun detaylarina kadar sorguladik ve hatta gereksiz gordugumuzde gondermedik. Universitedeyken bile abine yetki verip sen disari ciktiginda pesinden saldik ve nereye gittigini casus gibi takip etmesi icin talimat verdik. Abin baliklama atlamisti bu teklifimize. Ay ne kadar da severdi sana zorbalik yapmayi! Telefonlarini dinlemeyi, seni bize ispiyonlamayi.
Seni "kiz" diye adlandirip her ortamda cinsiyetci ifadelerle ozgurluklerini ve ozelini ihlal ettik. Korumak icin canim. Korumasaydik da orospu mu olsaydin? Adimiz mi ciksaydi?! Hic yani! Bir an once evlendirmek icin yanip tutusmamizin sebebi de buydu. Kulturumuz boyle kizim ne yapalim? Daha iyisini bilmiyorduk ve okuyup arastiracak kafamiz da yoktu.
Gercekten yardima ihtiyacin olan zamanlarda da orada degildik. Mesela sen iyice kucukken abin sana porno filmler gosterip, uzerindeki butun kiyafetleri cikarip sagini solunu avucladigi gecelerde ne hikmetse yine evde yoktuk. Korkuyordun ve igreniyordun ama bir sey yapamiyordun. Annene soylemeye calistin bir iki sefer. Ama ciddiye alinmadin.
Bunalimda oldugunda porno izleme aliskanligin, icindeki genel mutsuzluk ve donukluk iste abinin yaptigi bu tacizlerden ve zorunlu porno gosterimlerinden sana miras kaldi.
Buyuyup resit oldugunda istedigin kisiyle ve istedigin siklikta seks yapma ozgurlugun, cinselligini tanima ve kesfetme hakkin tabi ki vardi, beden senin bedenindi, ama biz tabi ki buna da saygi gostermedik. Seni bilgilendirmek yerine baskiladik. Yok artik bir de seks mi yapacaktin?! Bedenine ve bedeninin sana ait oldugu gercegine asla hurmet etmedik. Seni olmayacak sekillerde utandirdik, ozgurluklerine saldirdik ve istemedigin seylere zorladik. Ilk erkek arkadasindan ayrilip kalp kirikligi yasadiginda sordugumuz tek soru hala bakire olup olmadigindi, ve bu sorumuza durustlukle cevap verdigin icin seni cezalandirdik. Elinden tutup merdiven alti bir yerde zorla kizlik zarini diktirmeye goturmekten bahsettik. Dort senelik iliskinin sonunda aldatildiginda senin duygularini, aldatilmani, ya da yasadiklarini hic ama hic takmadik. Tek umursadigimiz bakire olup olmadigindi. "Bacaklarini acarsan tabii ki boyle kullanilip atilirsin bir kenara, aldatilmayi hak etmissin, seni artik kimse almaz" dedik. "Senin hicbir degerin kalmadi artik gozumde, arama beni bir daha" dedi annen. Seni reddetmenin esigine geldik. Aylarca konusmadik seninle. Gordugumuzdeyse tamamen hayalet gibi davrandik. Yuzune bakmadik.
Halbuki yanlis bir sey yapmamistin. Alt tarafi sevip, asik olup, guvenip, sevismistin. Karsindaki adam adam olmadigindan bu guvenini kotuye kullanip seni aldatmisti.
Sevgili kucuk S.
Sen her cocuk gibi kusursuz bir yaradilis ve sonsuz bir potansiyelle dunyaya geldin. Biz bunun icine birazcik sictik kizim cunku daha iyisini bilmiyorduk. Bizi affet. Affetmesen bile artik bundan sonra kendini iyilestirmeye bak.
Biliyoruz ki sen bizi hep sevdin. Cok sevdin. Ne yaparsak yapalim, seni ne kadar incitirsek incitelim gene de butun kalbinle sevdin. O kadar sevdin ki her dogumgunumuzde ellerinle kartlar ve hediyeler hazirladin. 30 yasina gelsen bile bu huyundan bikmadin. O kadar sevdin ki seni reddetmekle tehdit ettigimizde ve artik bizim icin bir degerin olmadigini soyledigimizde bir binanin tepesine ciktin. Neredeyse canini almak uzereydin. Allah korudu. Degmezdi ama deger sanmistin.
Aslinda soylemek istedigimiz tek bir sey var:
Kendinden asla suphe etme kizim bizim senden ettigimiz gibi. Bir de kendine kosulsuz bir sevgi ve saygi goster, biz gosteremedik. Biz seni cok seviyoruz ama bazi konularda sen bizim limitlerimizin de uzerine cikabilirsin. Kolay degil kendi kendine ebeveyn olmak; ama sen yapabilirsin.
Annen & Baban
