03 Şubat 2020, Pazartesi
saat: 21:04
Dünün izi olsa dedim duruldu o an kalbim ve nefesim. Onun yanında hem sakinim hem kendim. Korkunun endişenin adı yok buna sebep olan gelmiş hoş gelmiş. Aşk meşk gibi sanmayın anlamlanmasının yanında sizin aşk dediğiniz halt etmiş.
Mümkünü pek yok diye mi bu huzur bu sevinç ne dersiniz. Sarılıp uyuma şansı olsa sarılıp uyuyabilir miyim sahi!
Gençlik öncesi çocukluk sonrası zamanlar insanda en temiz anlar. Hesap kitap açılmamış kişi kendine yontmaya henüz başlamamış. Ne darbelerden hasarlı düzelmez izler ne ego sonrası zıvanadan çıkmış anormal haller. Alı al moru mor beyazı yeşili rengin hemen her tonu güzellikte yalnız tek bir fon.
Kalıba dökülmemiş ruhlardan benzersiz duruşlar ve çokça var oluşlar ondan bana kalan hatıralar. Yargılar bilinir değil sorguların vaktine yıllar var. Kendinden başkası daha yok yanında kirlenmeden önceki insani haller salınırken meydanda ah uzak yıllar... Gelenim pürüzlerden evvelki zamanımdan paha biçilmez hatıralarımdan zahir asırlar öncesinden.
Hızla akan zamandan daha hızlı nasıl değişiyor insan aklım almıyor. Neden mutluluk boğazlarda düğüm her daim… Bilmişliklerimiz mi bencilliklerimiz mi bizi kendi mutsuzluğumuza hapsediyor ve kapılar hep hüzne aralık kalıyor. Gençliğin tazeliğin ama en çok da yalın temizliğinde dürüstlüğün kendi ile barışık olma yerinde kalamıyoruz. Olmaz insanlara çıkan yıllar yollar değil bize yaka silktiren de ketum katı ve kapalı kapılara saplanıp kalmamız sanki bizim bize yılgınlık sebebimiz. Bitmek bilmez arzularımız bizim düşmanımız. Her başlıktan kalem kalem talepler beklentiler olmazsa olmazlarımız yaşam kıskacımız.
Hastalanmış gönlümün sevinci bilemedim ki neye kederlendi ya da başka mıdır acep gerekçesi. Ama kendisi mutlak olmasa da bana, benim dünümde kalan dünümden gelen hatıralarımın sahibi iyi olsun. Gülsün yüzü gönlü şen olsun yüreği gönlümün taze sevinci. O benim sevdiğim kişi. Yüreğimin hoşluğu eski dostumun ansızın hoş gelişi gönlümün bu günkü gülüşü.
