01 Mayıs 2020, Cuma
saat: 15:39
yazık..
bunca zaman bunca gün geçirdik evlerimizde.. arkadaşlarımızı ,dostlarımızı özledik. hatta o kadar özledik ki görüntülü konuşmalar yaptık belkide hiiiç görüntülü aramayacağiımız dostlarımızla...
o kadar uzağa gitmiycem...dostluk kavramını ben kimseye karşı kullanamadım pek hayatımda.. Arkaaşlık diyelim hatta çok yakın arkadaşlık.. o öğretmişti bana hayatta herkesin öncelikleri vardır. buna göre düzenlersin insanlarla olan ilişkilerini diye. başlangıçta çok vahşi gelmişti bu söylemi.. ama yaşadıkça gördükçe hak vermiştim dediklerine.. çok şeyler paylaştık.. kötü zamanlar iyi zamanlar... bu benim eksiğim dedim ya dostluk mertebesine ne ben ulaşabildiğim bir başkası için ne de bende başka biri o hissi uyandırabildi. kendime ait bir dünyam oldu hep başkasının yaşadığında yaptığında hiç gözüm olmadı.. kendimi yaşadım, yaşadığım anı olabildiğince keyifli geçirebilmeye gayret ettim hep.. yanımdakileride bu duruma dahil ederek.
küçük bir kızım var.. o olduğundan beri hayatım çok daha farklı geçiyor. herşeye daha farkı bakmaya başladım.2 yaşına gelecek neredeyse.işimi bırakmak durumunda kaldım o doğunca.. evdeyiz genelde.. tam dışalara çıkmaya başlamıştık biraz biraz karantina süreçleri patlak verdi.. yapacak bir şey yok.. küçük çocuğu olanlara eminim benim gibi hissediyorlardır. gün içinde onun enerjisini mutluluğunu hep belli bir noktada tutmaya çalışıyorum. onunla çocuk oluoyorum kimi zaman çok eğleniyorum. ev olmak dışarda olmakta önemli değil..akışımız böyle
kimi zaman instagrama koyuyorum resimlerimizi videolarımızı.. bu arkadaşım bu sıra biraz negatif bir dönem yaşıyor.. senedir işsiz zaten süreçlerde malumunuz evini burdan taşımak durumunda kaldı.ailesinin yanına başka bir şehre taşındı. ve zannımca ağır depresyonda..gerçi hergün düzenli konuşup onu iyi hissettirmeye çalışıyorum. dün bir video koydum yine minişle bu yorum yazmış "bu çocukta iyi uğraş oldu sana".. bu cümle bana çok ağır geldi bana.. dedimki bu motivasyonla çocuk sahibi olmadım ama...
yaşadığım onca zorluğu sıkıntıyı bilmiyormuş gibi beraber paylaşmamışız gibi bu kadar dal düz patavatsızca konuşma hakkımız olduğunu sanmıyorum kimsenin sahip olduklarıyla alakalı ...
bu kadar özledik bir birimiz oldu mu şimdi... insan cinsi bu kadar bencil bu kadar kıskanç mı ...
yazık..
