04 Mayıs 2020, Pazartesi
saat: 13:50
Hayatıma girmiş cicili bicili müzik insanlarının bir çoğunu bazı hanımlarla eşleştirmişim. Bu sanat artislerini ya o hanımlardan öğrendiğimden, ya da o hanımlarla başka türlü sevdiğimden olacak.
Jens Lekman denince I. gelirken, David Bowie dediğimde S. geliyor aklıma. Hairy Soul Man, zihnimde A. ile bütünleşmişken, Pete Doherty dediğimde İ. geliyor aklıma. Mor ve Ötesi K. iken, Starsailor S., Grandaddy R. tabi. Jeff Buckley A. Gogol Bordello N.
Birebir eşleşmeye tek istisna var. Cradle of Filth, Kansas, Pink Martini, Anouk, Demons & Wizards falan içeren, saysam daha devamı gelecek olan koca bir kazan aşüre denince aklıma Niyan geliyor. E tabi geçirilen zamanla doğru orantılı olarak dahil olan sanatçıların artması şaşırtıcılıktan uzak bir beklenen.
Şimdi bunlar, böbürlenme sıralı tam listesi değil tabi ki. Adeta kültür vasıtasıyla ulaşmak ve çeşitliliği kutlamak üzerine yapılmış cici bir çalışma. Bu sanatçıların da, bu insanların da hayatıma iyi ki girdiği ve renklendirdiğini söyleyip, havaya fişek atma bahanesi. Bakınca, beni ne kadar çok büyütmüşler, net bir şekilde görebiliyorum.
Bir yandan da, tarif edemediğim bir nostalji hissi. Bu türkücü bacılarım çalmaya başlayınca, o insanları hatırlıyorum, hatta bazen özlüyorum da. Ama onları mı özlüyorum, yoksa o zamanki kendimi mi özlüyorum; tam bir muamma. Geçmişte yaşama arzusu değil elbette, dedim ya nostalji hissi diye. Geçmişteki ben'e özlem gibi, ama "şimdiki zaman" daha yüksek bir memnuniyet dolu. Tam olarak anlatmaya kelimelerimin ya da zekamın yetemediği bir tür his. İnsan olsa Ajda Pekkan derdim, zira yaşlanmayla da ilgili olabilir. Aynı kapıya çıkıyor gibi olsa da, değil. Bu kapı işlemeli, kuşe kağıda baskılı ve cıvıl cıvıl renkli.
Haliyle, ne yapmışlar ne etmişler diye bi dürtesim oluyor iletişim içerisinde olduklarımı. Zaten medeni bir şekilde ayrılabildiğim kişilerle diyaloğum devam ettiği için, arada bir hal hatır sorma, doğum günü kutlama gibi şeyleri gerçekleştiriyoruz.
Neredeyse tamamına yakınının, o veya bu şekilde iyi olduğunu ya da bir noktada illa ki mutlu olabildiği bir döngü içerisinde olduğunu görüyor ve hatta inanıyorum. Bu da günbatımından şafağa, upuzun bir gülümseme oluşturmama neden oluyor. Fakat aralarında bir tanesi, sanırım başında bir değnekliyle zindan hayatı yaşıyor. Onun için çok üzülüyorum. Sonra, ileriki bir tarihte karşılaşacağım anımsatıcı şarkıya kadar geçiyor.
"Nyt on minun aikani nähdä näkyjä
Nyt kun yö on voidellut minut
Nyt on minun aikani nähdä näkyjä
Nyt kun yö on voidellut minut"
