17 Mayıs 2020, Pazar
saat: 13:18
Neden burada olduğumu bilmeyecek kadar kaybolmuş durumdayım aslında. Anlatacak birilerini aradığım için mi yoksa anlatmaya cesaret edemediğim için mi bu kararı aldım bilemiyorum.
Mutlu değilim. Ancak bir süredir mutluluğun esasen ne olduğunu da anlamaya çalışıyor gibiyim.
Hiç yarın ne olacağını bilmeden, geleceğe dair bir planınız olmadan öylece yaşadınız mı?
Her geçen gününüzün sadece hayata atılan bir çentik kıvamında, yarının heyecanı kalmadan içinizde... Aşırı pesimist, aşırı arabesk bir kadın olduğumu düşünebilirsiniz, haklısınız. Baştan başlayayım.
28 yaşında hala hiç bir konuda tam bilgi sahibi olmayan, hep bir şeylerin eksik olduğundan şikayet edip, hiç bir şey yapmayacak kadar tembel bir kadınım. Şu 28 yıla; bir aşk acısı, bir evlilik, bir cinsel istismar, sayısız flört, alkol ve uyuşturucu bağımlılığı sığdırdım.
