11 Haziran 2020, Perşembe
saat: 20:26
hayat bize 3 aya yakın bir bonus süre tanıdı kızım.
seninle, beraber geçirebileceğimiz bu süreyi, maalesef bir hastalık sebebiyle kazanabildik.
ama ona rağmen, ben çok mutlu bir zaman geçirdim.
sabah uyandığında, senin yanında olmak. uykulu gülümseyişlerin, seni yatağından kaçırıp oyun oynamaya götürüşüm.. gibi bir sürü şey var.
hayat bize , normalde vermeyeceği bir ödül verdi.
beraber daha fazla zaman geçirdik, senin o küçücük dünyanda daha fazla yer alabildim bu süreçte. belki kalbine daha fazla girdim, yer ettim. bebeklik günlerini çok kaçırmamış oldum böylece..
aynı şekilde, annende öyle. o bir süre daha senin yanında olacak, seninle olacak.
sana, annen gibi hakkıyla bakabilecek biri zaten yok. o arayışımız, çaresizliğimizle birleşince sanırım Allah sana ve bize biraz zaman tanımak istedi. ben o zamanın şimdilik son günündeyim.
olsun.
ben her sabah yine senin kokunu içime çekip yollara düşeceğim.
ben, her cumartesi ve pazar sabahı seni yatağından oyun matına kaçıracağım. beni gördüğünde gülümseyen o ışıl ışıl gözlerinle başbaşa kalacağım.
seni çok seviyorum Vera kızım..
annenle bana yaşattığın o muazzam zamanlar için sana minnettarız. uykusuz gecelerin bile tadı bambaşka seninleyken. tek derdim, canın acımasın, bir yerin ağrımasın. yoksa, sabaha kadar seni kucağımda uyutabilirim.
canım kızım. bir gün, bu satırları okurken - belki birlikte, belki bensiz- umarım babanla zaman geçirmekten, sohbet etmekten hala keyif alan bir genç kız olursun. ben Ali dedenle oturup uzun uzun hiç sohbet edemedim, hep içimde eksik yanımdır benim. sende hiç bir eksik yan bırakmamaya söz veriyorum, elimden geldiğince, gücüm yettiğince - ki sen benim gerçek gücümsün.
seni çok seviyorum Vera'm..
