24 Ağustos 2020, Pazar
saat: 03:57
2020nin ilk altı ayında sadece sigara içip beni rahatsız eden şeylerin neden rahatsız ettiğini düşündüm.
Aydınlanmak bana hep daha salt entellektüel bir şeymiş gibi gelmiş nedense, kendime spiritüel şeyleri hep yasaklamışım. Aydınlanmak kafana yerleştirilen her bilgi her kurgu her kaygıya rağmen ruhunu da hesaba katmakmış. Çok güzelmiş yaptığın şeylerden neden utandığını bilmek, utanan tarafına sarılıp olabilir ne var ki böyle de yaşanabilir diyebilmek.
Eskiden bu duygularım sadece buraya yazabildiğim şeylerdi mesela artık değil. Hakkımda acaba arkamdan deli derler mi diye düşünmeden, farkettiğim bence garip şeylerden bahsediyorum mesela. Bunun neresi garip ki cevabı alıyorum. Lan garip değilmiş?
Kendimi kaygıyla gütmediğim sadece deneyimi yaşamaya çalıştığım yeni bir hayat yaşıyorum bu ara. Bebek gibiyim. Sürekli şaşırıyorum. 35 gerçekten yolun yarısıymış ama galiba iyi yarısı burasıymış? Erdim mi delirdim mi tam anlamıyorum. Zaten farketmez.
