24 Ağustos 2020, Pazartesi
saat: 12:26
Neredeyse 4 yıl olacak sana yazalı sevgili güncem. Bugün bir anda bir şimşekle aklıma düştün ve unutmadığıma sevindiğim kullanıcı adım şifremle sana giriverdim. Eski güncelerime göz attım biraz ne özlemişim içimi dökmeyi meğer. Ama nasılda unutmuşum seni. Neler oldu bu 4 yılda bir bilsen. Yazmaya kalksam bitiremem. O kadar çok düşün. En önemlisi ve güzelini yazmadan geçemem elbet. iki tane dünya güzeli kızım oldu. Sana en son yazdığım Aralık 2016 dan bu yana iki tane gül damlası gibi kız çocuğu. Bir görsen o kadar aşklarki.
Bugün yarım gün şeklinde işe başladım yine. Beyimin yanında. Kızlar evde babaanne ile yarım gün takılacaklar. Şimdiden çok özledim ama süt kokulularımı. Neyse bu notuda iliştirdiğime göre buraya başlayan mesaime döneyim. Artık buralardayım. Kusarım içimi de rahatlarım iyice. Oh be. Nasıl unutmuşum abi hala inanamıyorum kendime.
Gençlik yıllarımın sendromlu günüydü Pazartesi. Yaş aldıkça Pazartesi günleri bence başlangıçların , yeniliklerin, umutların günü oluyor. Ya da bugün ilk iş günü diye öyle hissediyorum ahahaha. İlerleyen Pazartesilerde görücez artık.
See you.
