08 Eylül 2020, Salı
saat: 13:51
Her şey stabil.
K. ile geçenlerde yeni evinin bahçesindeki minderlere uzanmış benim bacaklarım onun kucağında viski içip denize karşı batan güneşi izlerken şunu farkettim; bu adam hakkında bilmediğim pek çok şey var ve bu çok güzel. Zira aynı şey onun için de geçerli. Nerdeyse bir yıldır birlikteyiz ve hiçbir şeyi tüketmiş gibi hissetmiyorum. Her şey hala çok taze. Bunu nasıl başardık, bilmiyorum.
Sonra kalkıp akşam yemeği için bi kremalı karidesli tagliatelle yaptı ki, allah be!
M. aradı. Hem de kendi doğum gününün gecesinde, oldukça uygunsuz bir saatte. Yanımda da K. vardı. Açmadım. Tabii ertesi gün M'nin ağzına itinayla sıçtım ve akabinde engelledim. Laftan anlamayı öğreneceksiniz. Yalnız olsam bile kimse beni önemli bir şey olmadığı sürece o saatte arayamaz. Medeniyetsiz ayı.
Babamın mezarını yaptırdık. İnançlı biri olmadığım için bana farketmiyor ama yine de iyi oldu. Neticede mezarlıklar ölüler için değil, geride kalanlar içindir. Muhtemelen yüz yıl sonra hiçbirimizin mezarını ziyaret eden bir allahın kulu olmayacak.
Vermem gereken son üç kiloyu veremedim bir türlü. Vay arkadaş. Ne kadar zormuş. Sqüat bile yapıyorum. Olmuyor.
