06 Ekim 2020, Salı
saat: 14:45
bana artık iyi gelmiyosun...
başa çıkmaya çalıştığım hiç bişeyden haberdar etmedim seni...
elim varmadı dilim varmadı..
yazamadım...
"aşk" hayatımın merkezindeki tek şeyken beni aşktan vazgeçmeye hatta ileri gidiyorum...
inanmamaya zorluyor hayat...
baktım da
ne toz pembe yaşamışım ben zamanında aşkı...
nasıl gözlerimi kulaklarımı kapatıp teslim etmişim kendimi..
sevilmiş olmanın kıymetini bildiğimi sanırken
şımarıklığında boğulmuşum...
kalbim yoruldu...
unutulamayan yerine yenisi koyulamayacak olan...
üstüne başkaları yaşansada deli gibi ömür boyu özlenecek olan o güzel tertemiz deli dolu neşeli aşk için teşekkürler günce..
***********************
günmümüze dönelim
hiç olmayacağımı sandığım
önüne konanı olduğu gibi kabul eden..
boyun eğen birine dönüştüm...
kendime çok yazık ettim günce...
sanırım en büyük korkum sevilmemek ve yalnızlık....
belki yine görüşürüz bi ara...
