12 Şubat 2021, Cuma
saat: 19:41
Insanin hakkında ileri geri konuşan insanlar olmasina, o hocalara karşı abuk sabuk kendisini doldurmaya calisan insanlar olmasina ragmen, hocalarından güzel kelamlar duyması harika bir duygu.
iki gun once tez savunmasından ciktiktan sonra Hacettepe toptan hocamın attıgı mesaj, tez savunması sırasında Hacettepe kanser enstitiusunden hocamın bağlanması, bugun yine Hacettepe tiptan diger bir hocamın attıgı sesli mesaj.. bunlar falan insani yeri geldiginde en kotu durumda iken bile "gun dogmadan neler dogar" demeye ve ayağa kalkmaya itiyor.. Sonra osakadan birlikte calışma hayalleri kurduğum profesörün aniden toplantısından cikip benim savunmama bağlanması ve akabinde bana harika bir e posta atması...
başvuruların sonuçları sandigimdan geç çıkacak gibi yani önümüzdeki bir kaç ay ac gezeceğim ama umarım sonrasında her sey cok güzel olacak
durust olmak gerekirse cok cektim ben burada
canim cok yandı cok itelendim otelendim
cok abuk sabuk hatalar da yaptım özelim hayatim olsun is hayatim olsun ama zaman geçtikçe en canimi yaralayan hatalarımı bile sevmeye basladim
cunku öğrendim
hata yapmamayi degil hatalardan ders cikarmayi ayni hataları tekrarlamamayi öğrendim
bir seyin hata oldugunu bilmek o seyden ders cikarmayi ders cikarmayi bilmek ayni hatayı tekrarlamamayi öğretmiyor
japonya bana bunların hepsini öğretti
o yüzden de cok seviyorum artik
umursamamayı ogretti salmayi öğretti her durumda ne olursa olsun kendim olmayı öğretti kendim kalmayı öğretti
Bana iyi oldugumu ispatladı osaka
yapılan kotuluge karşı elime koz geçtiğinde bile harekete geçmediğimi gösterdi
canim acısa bile baskasinin uzerine basabileceğim an gelse bile basmadigimi gösterdi
ozümdeki iyiyi ispatladı bana
ailen arkadaşların yanindayken iyi kalmak cok kolay
kendi comfort zone undayken iyi olmak cok kolay
zor olan gercekten kötüye karşı iyilikle cevap verdiginde bile kotuluk gördüğün bambaşka bir yerde kendini korumak icin bile olsa elini kötüye bulamamak
bulamadım da
bana bunu gösterdi japonya
baskalarini dinlememeyi öğrendim sonra dinleye dinleye
baskalarinin kocaman kadın oldun artik biraz sal biraz şöyle ol boyle ol demesiyle hareket etmemeyi öğrendim baskalarinin dediği gibi yasarken yaptıgım hatalarla
kendimi oldugum gibi kendim olarak sevmeyi öğrendim
tum salakliklarima "eheh" diyerek gulmeyi kendimi öylece sevmeyi öğrendim
garip olan da "japon" gibiyim ben demedikçe daha cok sevildiğimi görmek oldu
daha içlerine alindigimi görmek oldu
daha deger verildiğimi görmek oldu
ne acayip degil mi
Ayrica en taktir edilmediğimi düşündüğüm konularda taktir gördüğümu öğrendim
insan gercekten kendine yakistiramadikca bazı seyleri sanıyor ki başkaları da kendisine yakistiramiyor
sonra başlıyor digerlerini kendi kafasındaki on yargılarla degerlendirmeye
degil başkalarından kendisinden bile bir takim beklentileri olmaması lazim insanin
seneler sonra bir arkada beni tebrik etmek icin linkedinden iletişime gecti
cok güzel bir mesaj atmış. tam o anda icimde duydugum kirginligi okumuşcasına mesaj atmış.biraz konustuk
sen yine de dedi ingiltere ya da amerika istersen iletişime geç benimle
amerika istemediğime o kadar eminim ki
o kadar olabilir
ne yalan soyleyim avrupayi düşünmüyor degildim ama sonra korona yüzünden evcil hayvanlarimizi goturemedigimizi okudum
bi de ne biliyor musun
bunu diyebileceğimi hic düşünmezdim
ben alistim buraya
aslinda hep alismisim buraya
hep buraliymisim
bana tek dokunan kadın erkek ayrımı imis
onu da kendi kendime biraz ben yedirdim biraz onlar kabul etti
bu arada da buyudum
derdim "guclu kadin ben"i göstermek falan degil artik
o kadar zayıf degilim kadın olarak
bana guclu deseler ne demeseler ne
isime bakıyorum
Boyle boyle var olacağız boyle boyle gelen kadınlara yol acacagiz onları destekleyecegiz
fazlasıyla japon oldum zaten
cok da keyif alıyorum
cok da seviliyorum
Kim derdi çektiğim o kadar eza bana kocaman bir popülarite ve sevgi ile donecek diye
bolum başkanına dediğim gibi
"bir zamanlar ben aralarında olmak istedim onlar itti
artik onlar istese de ben istemiyorum.
benim hedefim bir guruba ait olmak degil benim hedefim yararlı olmak.birilerine ya da bir topluluğa yararlı olmak icin de o topluluğun bir parçası olmaya gerek yok. ben bilim insaniyim. benim icin o ülke bu millet su insan yok. ben bilimi nerede yaparsam orada var olurum. tum dunya benim ben de tum dünyanın bir parcasiyim"
Boyle iste
