04 Mart 2021, Çarşamba
saat: 04:28


İyisin, iyisin, iyisin.

Son iki gündür acı duyan kenarlarıma yuvarlanmamak için yine papağan gibi kilit sözlerime sarılıyorum. "Bu sadece korku, sen iyisin."
Içimdeki karanlıklarla yüzleşmem lazım değil benim, çünkü onların karşısında dikilip gözlerimi ayırmadan bakmaktan daha iyi yaptığım bi şey yok. Tüm zayifliklarimin, travmalarımın ve sonuçlarının farkındayım. Bana kimlerin ne yaptigini ve benim kendime neler yaptigimi biliyorum. Hepsini görüyorum evet ama artık bu içten, bu kapandığımız evden, hatta bu şehirden çıkmak istiyorum. Çıkamıyorum. Bitmiyor. O zaman bu çaresiz animda o tanıdığım sesle buluşmak istiyorum ama ona da her zaman ulaşamıyorum.
Daha iyi olacağımı umut ediyorum, o gücü kendimde hissediyorum. Şu an sadece kayboldum ve panik oluyorum hepsi bu. Bu sadece korku, ben iyiyim.. O Laciverti bi ucundan tutabilirsem yetecek ama şu an kalabalıkta kaybetmiş gibiyim onu ve ben de kalabalıkta annesini kaybetmiş çocuğum, dunyanin sonu zannediyorum ama değil. Değil ama şu an o çocuğum..

istanbul
hosting