15 Mart 2021, Pazartesi
saat: 19:58
Annem babam yani icine dogdugum ailem ve sonradan kurdugum ailem bambaska dunyalara ait.
Ben anne babama sadece gormek istediklerini gosterir duymak istediklerini soylerim. Cunku talep edilen budur.
Duymak istedikleri idealden azicik sapan bir sey soylersem soyledigim anda yargilanirim.
Ne gercek hislerimi bilirler ne de gercekte olan olaylari.
Dis gorunus cok onemlidir bizim ailede.
Yeni dogum yapmis emziren anneye bile her seyden once "Eee kac kilosun simdi???" diye sorulur. Iyiyim iyiyim verdim butun kilolari demen beklenir.
Elalem ne der uzerine yasanir ve kurulur butun diyaloglar.
Elalemin mintikasi altinda gerceklesen iliskilerde kendine bicilen rolu kusursuz bir sekilde oynar herkes.
Cok kalabalik ama cok yalnizdir bizim buyuk aile. Akrabadan gecilmez, guya yakindir iliskiler, ama aslinda kimse kimseyi zerre umursamaz.
Malesef bizim ailede kultur boyle. Diger aileleri bilmiyorum ama bizimkisi boyle. Ulkeyi temelli terk etmis olsam da kurtulamadim bundan.
Annem babam yasadigi muddetce dogal olarak hayatimda olacak bu dinamikler.
Iste bir yanim bu garip kulturu idare etmeye calisan bir gariban, obur yanimsa ailede hic kimsenin bilmedigi, bilmek istemedigi gercek karakterim ve gercek degerlerim.
