13 Temmuz 2021, Pazartesi
saat: 03:19
Bazen adaletimi sorguluyorum. Biten nişanlılık süresinden 11 ay sonra bi anda evlenmem, onda büyük yaralar açmıştır diye düşünüyorum. Her ne kadar bu ayrılığı, ayrılırsam sonrAsında 1 yıl içerisinde başkasıyla evlenceğimi kendisine telkin etsem de, hiç birini ummazdı sanırım benden. Ne ayrılabileceğime ihtimal verirdi, ne de başkasıyla evlenebileceğime.
Umman’dan ayrıldığımız son gece yaptığımız kacgada ses kaydı tutmuştum artık elimde onun deliliklerine ispat olması için. Bana söylediği bi kısım vardı “seni kim naapsın, kendin gibi müptezel leş bi karıyla anca birlikte olursun” tarzında bir şeydi. Kız kardeşine bunun nasıl bi hal içinde olduğunu ve ailece kendisini terapiye götürmemiz gerektiğini söylemiştim. O zaman hee mee diyip yine benim başıma salıp , sürecin üstüme kaldığını ve böyle bi insanla devam edemeyeceğimi geç bi şekilde netleştirdim.
Nereden geldim buraya… şu an huzur içinde yaşıyorum, karımın kıskançlık durumu biraz ilginç olsa da, kendisine o konuda tolerans göstermemek dışında, her istediğini yapmaya, her konuda kendisine destek olmaya çalışıyorum. Yeniden bebek denemelerine başladık gümüşsuyundaki aile merkezi mi her ne skimse orada. 7 ay geçti evleneli ve hiç bir temel sorun yaşanmadan, bağırış, çağırış ve hakaretler-aşağılamalar olmadan geçen 7 ay. Belki 1 yıl sonra bebeğimiz olacak ve sonrasına sonra bakacağız.
Ben iyiyim yani günce, dış etkenlerde verilen mücadeleleri bi kenara koyarsak, içeride iyiyim. Umarım o da iyidir.
Evin önünden geçerken müziği yüksekten açan bir araba geçer ve arabada çalan şarkı böyle bir günce yazdırır.
“Hiç ummazdım”
