29 Temmuz 2021, Perşembe
saat: 18:33
Selam güncemmm♥️
Bu konuyu kimseye anlatamayacağıma emin olduğum için senin kapına geldim
1.5sene önce taşındığımiz bu güzel yerde çok mutluyum.
Aslında kalabalıktan hoşlanmam ve burası ona uygun bir alan.
Sadece bir tane ailecek anlasabildigimiz bir anne baba çocuk olsun çok istedim. Başta buna çok yakın olduğumuz bir aile de vardı. Kızımla karşı tarafın oğlunun arasında bir yaş var, yani şartlar uygun gibiydi.
Bizim kız 3.5 yaşında ve hiç şiddete, vurmaya eğilimli değil oldukça sosyal ve sevecen. Arkadaşın oğlu her görüşte bizimkine vuran ağlayıp her dediğini yaptıran bir çocuk. Başta bizim kıza o daha küçük öğrenecek vs diyerek ortamı yumuşatmak için çabaladım ancak artık bizim kız da tepki verip sadece ona vurmaya başladı. Bunu da çözmek için kızımla konuşup orta yol bulmuştuk.
Biz bu arkadaşla her gün görüşen insanlardık. Yüz yüze olmasa bile yazısiyorduk. Çocuğunu doktora götürdüğünü ve hiçbir sorunu olmadığını hareketlerinin normal olduğunun soylendigini söyledi. Çocuğunun hareketlerinin normal olmadığına dair tek bir ima yok bu arada.
Daha sonra bizim kızı elestirmeye başladı, çocuğunun sadece bizim kıza yaptığını vs. Toplum içinde yüksek sesle bizimkine laf söylemeler vs.
Ben de kesinlikle görüşmeme kararı aldım ve uyguluyorum.
Şimdi burda kendimi sorgulamaya başladım. Ben en başta kızımı yumuşatmaya çalışarak hata mı yaptım ve kızım eleştirilirken cevap vermemekle
Kötü mü ettim?
Şuan 33yasindayim ve 18 yaşından beri çalışan bir kadınım. İnsan ilişkilerime oldukça güvenirim ancak bu olay beni tuş etti.
Bunu içimde çözmeden cevabını bulmadan kafamdan atamıyorum. Olay burda çocuk meselesi değil aslında. Pasif kalmak mı doğru olan yoksa daha başka mi davranmam gerekirdi.
Ayrıca tekrar karşılaşma ihtimalimiz oldukça yüksek. tekrar yüz yüze gelince nasıl davranmam gerekecek vs. Benim düşüncem merhaba deyip geçmek yönünde çünkü paylaşacak en ufak bir olayimiz kalmadı.
Yani böyle biraz karışık oldu ama zamanım olmadığı için bu kadarını yazabildim.
