25 Ağustos 2021, Çarşamba
saat: 11:44
14 Yil Guncesi...
14. ameliyatin iyilesme surecinde Melo ile yaptigimiz sohbet sirasinda "Vay be, gunceye kayit olali 14 yil olmus" cumlesi kuruldu.
Ben ilk guncemi yazdigimda dogan cocuklar bugun liseye baslamak icin hazirlik yapiyorlar. Bir omur degil elbet ve bir omur gibi.
Simdi diyeceksin ki, "Ne guzel veda etmistin, niye yaziyorsun?" Sana ne, gunce? Izin mi alicam? Domain aktif, belli ki hostingin parasini da oduyorlar... Tasasi sana mi dustu?
Ozledigimi saniyorsun aslinda ama tam olarak oyle de degil. Biliyorsun, ozlem benim en iyi tanidigim duygu. Ozlem olsa adini kolay koyarim. Bu biraz gecmisi yad etme, biraz kucuk bir kisisel analiz, bir de tarihe not dusme gereksinimi.
1. Senden sonra seref denen seyden nasibini almamis pek cok insanla tanismaya devam ettim, gunce. Bir tane avukatim ve savciliga intikal etmis sikayetim var. Aaahh ahhh bu kafaya senden gitmeden once gelecektim ki, iste o zaman ortaligin anasini, bazilarinin hayali kisiliklerini aglatirdim...
2. Artik esini/sevgilisini aldatan insanlardan nefret ediyorum. Bu zamana kadar, "Herkesin kendisini ilgilendirir, beser sarar" vs. dedik de noldu? Yargiysa yargi... Hayatinin bir alaninda yalan soyleyen insan, diger alanlarinda da er ya da gec yalan soyluyor gunce. "Poligamiyi tercih ediyorum" deyip, bunu yasayacak kadar cesareti olmayan insanlarin bana adaletli ve merhametli davranmasini beklemek sacma. O yuzden 5 metrelik cubukla bile hayatlarina dokunmak istemiyorum. Ahlak zembereklerine tukurduklerim, hic guven vermiyorsunuz...
3. 1,5 sene once terapiye gitmeye ara verdim. Arkadasimla sohbet ediyor gibi hissediyordum. Insan terapiye gidiyorsa bir seyler cikarabilmeli, yoksa benim sohbet edebilecegim arkadaslarim zaten var. Aslinda terapist degistirmek daha dogru olurmus ama ben gitmeyi tamamen biraktim. Yeni bir tane arayisi icerisindeyim.
4. Bir sene suren bir iliski yasadim. Surekli kafa karisikligini kaldiramadi bu bunye. Bir en nadide mucevher gibi hissettirilmeler, bir paspastan farksiz hissettiren davranislar... Bana fazla gelgitli geldi. Yapamadim. Bu iliskiden ne ogrendin dersen gunce; ben cok sabirli bir insanmisim. Yani oyle oldugumu hep soylerlerdi ama ben inanmazdim. Bu sayede oyle olduguma ikna oldum.
5. Iliskiyi bitirince anladim ki, 33 senelik hayatimda hep narsistlerin hedefi olmusum. Gonlumun bas kosesine narsistleri yerlestirip, icim bombos kalana kadar somurmelerine izin vermisim. Allah pandemiden ve benim seyahat etmemi kisitlayan saglik sorunlarimdan razi olsun, onunla bir araya gelemedik. Bir araya gelip, opusup koklassaydik falan, ben kendimi cok zor toparlardim; cunku o bana Fikrat amcamdan sonra siir yazan ilk adam. Keske sadece siir yazan adam olarak hatirlamayi becerebilseydim...
6. Fikrat Amcami da kaybettim gunce. Bir buyugum daha gitti, onu ne kadar da dedemin yerine koydugumu gidince daha iyi anladim. Mekani cennet olsun.
7. Ayni zamanda bir narsistle buyudugum icin onlara bu kadar cekildigimi dusunmeye basladim ama onun analizi su anda sindiremeyecegim kadar buyuk bir lokma. Safrakesemi de aldilar zaten, hazimsizlikla falan ugrasmayim. O farkindalik biraz daha kapali kapilar ardinda kalsin diyorum.
8. Aaa hani cocugum olur mu olmaz mi diye dusundugum, aklimi kurcalayan bir soru vardi hep. OBGYN istersem hamile kalabilecegime dair cok guzel bir bulgu oldugunu soyledi. He birlikte cocuk yapacak adam tabi ki yok. O da kucuk bir teferruat diyerek kucumseyecegim ama biliyorsun, onemli olan boyu degil isleviymis, gunce. Ben de onlarin yalancisiyim.
9. Nerdeyse 2 sene once babam kanser oldu ve kurtuldu cok sukur. Su anda nekahat doneminde. Annemin saglik sorunlari hayat kalitesini dusurerek kotulesmeye devam ediyor ve hala kendi kendine bakabilecek durumda ve bizim ihtiyacimiz oldugunda icinden bir kaplan cikiyor cok sukur. Onur hala sevmedigim kiz arkadasiyla. Herkes hayatina bir sekilde devam etmekte.
10. Sanirim bu gunceyi yazmak istememdeki en buyuk sebep de bu: Bir daha asla bana olmasi gerekenden daha az deger gosterilmesine izin vermeyecegimin kararini her hucremde hissediyorum. Bazen olur ya, ayni seyi milyon kere dusunur, milyon kere karar verirsin ama bir an gelir ve bu defa farkli oldugunu hissedersin. Iste ruhuma o his hakim. Cunku kalp, bir cok kez kirildiktan ve ruh bir cok kere orselenip bastirildiktan sonra bir yerde sadece kafasinda degil, gonlunde de taslar yerine oturuyor insanin.
Ben 33 yasinda, kendi ayaklari uzerinde duran, kariyer sahibi, gulmeyi ve insanlari seven, seyahat etmeye bayilan, kitap okumaktan keyif alan, kilolu, saglik sorunlari olan, zeki, hayaller kurup onlari kovalayan, ailesini oncelik yapan, yardimsever, sabirli, sadik, eglenceli ve cok degerli bir insanim. Birak bir insana katabileceklerimi, bir topluma katabilecegim bir cok deger var. Hayatina dokundugum insanlar, gercekten sansli insanlar. Bu kadar arti varken, eksiklerime takilacak olan insanlara da artilarim kadar kazik girsin, napalim...
Bir de guzel bir meme'e denk geldim gecenlerde, soyle yaziyordu: cry over cuts and stitches, not bastards and bitches.
Bende dordunden de cok fazla var ve gozyasi doktugume degen seyler gercekten kesikler ve dikisler.
Dear bastards and bitches,
I am preoccupied and you have my permission to go, fuck yourselves.
Sevgiler guncem.
