04 Ekim 2021, Pazar
saat: 02:19
Tamam hayal hayat çok değişti, artık özlediğim şeylerin çoğu anı falan. Bunlar klasik.
Ama ben goygoy yapmayı çok özledim arkadaşım.
Şöyle, saatlerce, yanyana, ciddi bile olsa konustuklarin, alt tarafı goygoy olduğunu bile bile bir gün geçirmek birileriyle, budur.
Ruhumun huzursuz bacak sendromunun sebebi bu yani.
Bana goygoy yapacak bir, bir de yetmez bir kaç, bir kaç da yetmez tam yedi kişi lazım.
Artık gazete de okunmuyor boy boy ilan vereyim.
Bütün goygoylarim kendi kendime, insanlarla konuşurken bile tam anlaşılmayacak ondan goygoyumu içimden yapıyorum. Evim BBG evi gibi olsa, böyle kameralarla falan birileri izliyor olsa, "bu adam ne ayak yine kendi kendine gülüyor" diyeceklerine kalıbını basarım.
Hep sevmişimdir "kalıbını basarım" lafını. Acaba kimin aklına gelmiş, neyi kastederek böyle demiş gsgscacaf. Bir insanın kalıbının üretilmesi bile yeteri kadar komikken, bir de koca kalıbı bir yere basma hareketi var. Nereye basıyorsun? Ayrıca, tabii malzemesi itibari ile kalıp çok hafif olur, muhtemelen tek elinle kaldirabilirsin. Bir insanı tek elinle kaldırıp bir yerlere basmak -cumleyi bitiremedi çünkü yine kendi kendine gülmeye basladi-.
Umarım uykum gelir.
