05 Ekim 2021, Pazartesi
saat: 06:47
Selam! Tip ve Fizyoloji Nobel ödülleri aciklandi biliyorsundur. Temel bilim yapan iki temel bilimciye gitti ödüller. Bir tanesi Amerikalı bir lubnanli. Tweetine denk geldim. Bana basic research yapmak imkanı sunan bu ülkeye teşekkür ederim demis.
Aynisini ileride umarım ben de Japonya icin söylerim. Gerci Japonyada kalır miyim kalmaz miyim bilmem ancak, eğer bir gun dunya çapında bir bilim odulu alacak olursam da fikrim sorulur ise Japonyadan bahsetmeden geçebileceğimi pek sanmıyorum.
Bunları dusunerek yürürken sunu fark ettim. Japonya diyorum ama gercekten 2021 Nisan Ayi oncesine dair hiçbir sey yok kafamda
ne bilimsel olarak ne akademik olarak
Alenen turkiyeden gelip kuruyup gitmişim bir ofisin bir kosesinde
Labin bile demiyorum bak artik.
2021 Nisandan 2021 ekime (6 ay bak) cok daha fazla sey öğrendiğime yemin edebilirim 5 seneye kiyasla
Elbette bilimsel acidan
yoksa insan iliskileri deneyimler çirkinlikler konusunda yasadigim su 5 sene buraya gelmeden once yasadigim 32 seneye bedel
Belki de aynidir bilemeyecegim
Ancak insanin yanında ailesinin olması bazı seyleri atlatmasında ya da umursamamasinda kesinlikle cok büyük etken
Burada arkadaşlarım gittikten sonra bil hassa amiyane falan degil açık ve net GOT gibi kalmistim
zaten arkadas edinmeye de vaktim yoktu
okula gel deney yap ya da calis
o sirada itil kakil dışlan
oradan çık ise git
isten geri okula gel
oradan çık eve git seklinde gecen haftanın hafta sonları da gidip restorantta calisip bulaşık falan yikiyordum
cok kotu seyler gordum duydum yasadim
bilen bilir yazmisimdir buraya illa ki ickime ilaç atılmasına kadar
ama iyi ki de yasamisim
o restoranda calistigim donem benim kafa gitmişti
intihar falan düşünüyordum iste ciddi ciddi
surely herkesin yüzüne gülümsüyordum cok komiktim ne tatlı sempatik kiz diyorlardı dünyayı kafasına takmiyor
ama yalnız kaldigim her an nefes alamıyor ve ağlıyordum
surely kabuslar görmekten uyuyamaz olmustum
o donem Natasha iste bana uyku tozları getiriyordu
yine uyuyamıyorum lol
spor yapamıyordum yemek yiyemiyordum
tek yaptıgım calisirken icmek olmustu bu ara
sonrası komedi zaten
neyse o donem restoranda tanidigim Türkler siyirdi beni biraz o düşünceden istemeden
nasıl mi siyirdilar
calismak zorundayım diye kalkıp ise gidip orada vakit geçirmeseydim bir hafta sonu muhtemelen evde otururken kendimi asmis ya da oyle bir hafta sonunun ertesi bir pazartesi günü trenin önüne atmış olurdum (sırf zarar vermek icin insanlara. madem ben oluyorum çeksinler diye dusunuyordum. )
neyse iste sinirim yok nefretim kalmadı umurumda da degil ama yasadiklarimi unutmayacagim
elbette her seyin yeni olmasının da etkisi vardir mutlaka diyordum da su labda soyle seyler olmuyor mesela anlatabiliyor muyum
remek ki her seyin yeni olmasının etkisi pek yokmus
onda bile hep kendimi suçladım benim yüzümden diye
degilmis
karsimdakiler dallamaymis amk
diyeceksiniz ki hepsi mi dallamaydi
tabi ki degildir ama burası japonya
sizi istemeyen sizi sevmeyen güçlü ise onun tebası o sekilde davranir
farkındaydım bana oyle davranmak istemeyen ya da bir sekilde kendince beni koruyup kollayan bir kaç kisi oldugunun ama uzaktan
resmen sokak köpeği gibiymisim
şimdiki abim normal bi lab
yani benim icin mükemmel bir yer ama baska lamlarda olup söylenen yakınan ya da mutlu olan arkadaşlarımla konuşup labim harika dediğimde "mesela neyi harika" diyorlar
acikliyorum
"dumduz lab" iste diyorlar
gulumsuyorum "yaaa..." diye ve sonra anlıyorum ki "ne badireler atlatmisim"
neyse
demek istediğim bir 5 sene yok hayatımda
5 sene
