10 Kasım 2021, Çarşamba
saat: 12:17
Dünya giderek boktan bir hal aliyordu. Ben ise kendi halimde iyiydim, fakat bu boktanlasma durmaliydi çünkü bende de daha fazla yer kalmamıştı.
Araba almayı düşündüm ilk defa, ardından da ciddiyetle irdeledim.
Her konuda olduğu gibi, ciddiyetle ilgilenince bu alimin insanın omzuna yukleyecegi sorumlulukları fark etme fırsatım oldu. Aracın rutin bakımları, sigortası, ödenmesi zorunlu vergileri... Öğrenilmesi ve farkında olunması gereken bir sürü yeni şey.
İnan bana, tüm samimiyetimle böyle birşey almak istemedim.
Zaten beynim ondan sonra, durdurulamaz moda geçti ve bir anda yaşamı nasıl bir kurallar ve sorumluluklar silsilesi olarak kabul ettiğimi fark ettim. Fark etmek fiilini cümleyi doldursun diye seçmedim, gerçekten fark ettim. Yaşadığın yerin yasalarini öğren, ahlak kurallarını öğren, trafik kurallarını öğren, çalıştığın iş yerlerinin kurallarını ve kültürlerini öğren, sosyal kurallar öğren... Doğa yürüyüşüne çıkmadan önce bile, özel araziye girer miyim girersem ne olur diye inceledigimi fark ettim.
Işte, nasıl oldu ise geldiğim noktada dünya her bloğun bir kurala denk geldiği bir Jenga seti gibi. Ben degil araba almak, evimden dışarı çıkıp sosyalleşmek bile istemiyorum haliyle. Sosyalleşme in o ufacık kuralları bile gözümde büyüyor.
Sanki, hayatımda amorfluga ihtiyacım var gibi. Bu kurallar ve sorumluluklar silsilesi altında herşey aşırı kristalize, ve ben de her kristal gibi kirilganlasiyorum böyle olunca.
Geçmişte, buna yakın patlama anlarında,sorunlarımı kendi kendime çözmeye çalıştığım ve bunun yanlış bir strateji olduğunu ogrendigim dönemi düşünerek, bu sefer kimi insanlarla paylaşayım dedim.
Insanlarla bişey paylaşmak ne zor bişey.
Herkesin kendi gündemi ve projeleri var ve en içten paylaşmaya çalışanlar bile, benim anlattıklarına kendi gundemlerini ortaklayip, aslında farkonda bile olmadan kendi kafalarındaki sorunları masaya yatiriyorlar.
E ben bunu biliyordum ve bu yüzden paylasmiyorsum zaten. Yok içine kapanık son, yok bu çok yanlış. E anlatınca da iki saat sizi dinliyorum, ve hatta sizin sorunlariniza çözüm arıyorum.
Vay anasını sayın seyirciler.
saat: 22:34
Gün sonunda, gün içi maillesmelerini okuyorum. Yaşadığım durumla ilgili yaptığım çıkarımlar sonucu, bir psikologla görüşmenin uygun düşeceğine karar verip, bir psikologa r posta yazmıştım. Kafa sakın okuyunca yazdıklarımı biraz şaşırdım. Kabaca şöyle demişim
"Buraya yeni geldim ve olayları algılama seviyenin beni getirdiği noktanın, işlevsel davranışlarımda bazı bozukluklara sebep olduğunu gözlemlemeye başladım. Bu konu üzerinde çalışmak ilginizi çeker mi?"
Sanki dekana proje öneriyorum, ceoya inovasyon begendiriyorum, laflara bak.
Sanırım, kendisi daha ilk e postadan teşhisi koymuştur.
Gidelim bakalım, her işi ehline bırakmakta yarar var. Aslında, kulağa çok hoş geliyor ben hiç uğraşmadan bu konuda bir profesyonelin işleri halletmesi. Ama tabii ki biliyoruz ki, iş tanımları zaten çeşitli yolları göstermek olan insanlar bunlar.
Yine bir sürü iş bana.
