09 Aralık 2021, Çarşamba
saat: 03:07
Sürekli şefkat beklemek çok kötü... bugün hatta az önce bir şeyi farkettim. Degersizmisim hissine kapıldığım anlarda kalbimin kırılıp duygularının orselendigi anlarda kızım yanımdaysa ona bakıp ona acıyıp öpüyorum.... aslında öptüğüm kendi çocukluğum galiba..
Ya da kendini yetersiz ve değersiz hisseden bir annesi olduğu için ona üzülüyorum sanırım ya da her ikisi...
Aslında tek başına çok şey başarabilmiş bazi alanlarda ustalasmis biriyim ama kendine yetebilme ve kendini sevebilme konusunda hep zarardayım...
