18 Nisan 2022, Pazartesi
saat: 23:57
Pazar günü tiyatro kursuna başladım la günce.4 tane zibidi 16-17 yaş ve yaş ortalamasını bir anda yükselten 52 yaşında bir kocakazık.
Tevfik hoca 10 numara bir öğretmen.Beni de o kısmı ilgilendiriyor zaten.176 saatlik toplam iki döneme kayıt yaptırdım ve sürecin sonunda tiyatro eğitmeni olacağım..
Dersler tamamlanıp otobüs durağına giderken ruhumun hafiflediğini ve aradığını bulmuş olduğunu hissettim ki hafta başına kadar tiyatroyu değil hayatıma dahil etmek aklımın ucundan bile gecirmemistim.
Bir dostum sen ilk adımı at hedefin zaten sana koşacak dedi ve aynı anda 3 ayrı koldan hedefimin varyasyonlarına tanik oldum.
Ve pazartesi oldu ve ben işimin başındayım.Zor para kazandığım zor işim.. Canıma tak eden ama hala çözüm uretemediğim işim..
1 yıl süre biçtim.1 yıl icinde kendimi ve müdürü 4 ayda bir para kazanılan bir işten her gün para kazanılan (normal insanların yaptığı gibi)bir işe monte etmemiz lazım.
Beni geçtim benden 8 yaş küçük müdür bile bezginlik emareleri göstermeye başladı..
Evren bize zorlamayın artık diye bağırıyor belki.
Ve evren bana çocukluğumda zaten yaptığım şeyi, geç kaldığım şeyi uygulamaya sokmam için ve kalınkafalı oldugumdan dolayi bir hafta icinde üç isaretle bildiriyor..
Tüm bu işaretlerin açılımını yapan dostum bu işten para da kazanacagimı ama sürekli arka planda olacağımı söylemişti.Ben bunu dublajın bir nevi arka plan olmasına yormuştum ama tiyatro eğitmenliği de bir nevi arka plan tabi.
Pazar sabahı sınıfa girer girmez sahneye davet edildim ve...
Hiç yabancılık çekmedim..
Meğer ruhum oraya aitmiş..
