21 Nisan 2022, Çarşamba
saat: 08:38
merhaba guncecigim,
suan ingilteredeyim. way be. Rabbim bana ne guzel seyler nasip ediyor da farkinda degilim. once cin sonra avrupa sonra dubai simdi de ingiltereyi yasayip ogrenecegiz. geleli tam bir ay oldu. zaman ne hizli geciyor. hala hatrimda ingilterede yasayan insanlari resimlerini vs gorunce acaba biz de gorur muyuz diye icimden gecirislerimi. hic hayal etmedim cunku imkani yok gibi gorunuyordu. ama nedense hep boyle kisilerde beni cekiyordu. Allah Allah hala hayretler icindeyim. hayalini kuramadipim sey basima geliyor. cocuklarimin nasibi var sanirim. en cok da onlar icin cirpiniyoruz.
ev tutalim okula yakin olsun ikisine ayri oda olsun parki var mi ulasim kolay mi cocular icin guvenli mi ? sorular sorular ve onumuze serilen cevaplar...
bereketli Ramazanin son 10 gunune geldik bile..ne guzel bir ay ne guzel de ruhumu temizliyor. hem de ingiltereye gelisimizi kutlar gibi bizi karsiladi. burada cok guzel de gecti.
o kadar yipratarak geldim ki buradaya inamazsin. dubaiye gitmek zulumdu bir suru is hallettik sonra buraya geldik burayi tandik bir havasini soluduk insallah bayramda cocuklarimla guzel bir zaman geciririz.
icimden gecen hedefler ve kariyer planlari var ama icimden gecenlerden daha iyisini daha guzelini daha muhtesem olanini Rabbimin onume serecegine de eminim buralara beni getiren Allahim aklimda olmayani onume sunan Allahim senin planlarina sonsuz guveniyorum ve teslimim.
kabiliyet ve gucumun yettigi olcude donanimli bir is guc ve kazanc nasip et Allahim. Amin.
sahur bitti. geceleri ic dunyam sessizlikte daha cok yanar donerli oluyor.
soyle afilli edebi cumleler kurmak vardi ama duz ve sade ve direk yazmak daha hosuma gidiyor simdilerde. duyar kasmak edebiyat yapmak psikolojiye batmak hic istemiyorum.
dun gece eski mail hesabim acildi ve en son birine mail atmisim sene 2010 ocak ayi aradan gecmis 12 sene. o kisi ile irtibatimiz uzun zamandir yoktu son zamanlarda beni aramisti ve yeniden gorusmeye basladik ve uzerine bu maili gorunce paylastim. aglamis arkadas doyasiya. Kendimi senden nasıl mahrum bırakmışım diyordu en son mesajinda. nasibi kadar yer derler ya insan. birbirimizden alacagimiz nasip o kadarmis. ben o irtibati kestiginde taaa evine kadar gittim istanbulda ulasmaya calistim aylarca. kapi duvar ne ses var ne iz. ben yine cabami gostermistim. ama o 7 yil sonra kapimi kendi caldi.
neden bilinmez cok da uzerine dusunmuyorum.
benim o zamanlar kendimle cok isim vardi. kendimi bulma yolunda cok yogun zamanlar gecirmem gerekiyrodu. ve o buyuk ogretili yillardan sag salim cikip buralara kadar gelebildim.
12 yil onceki mailde artik ogrendim buyuorum buyudum gibi aptal laflar etmisim. o zamanki ben`e ooo sen daha golenin neyini gordun kizim diyesim geldi.
yaa iste oyle hayat hey haat omur geciyor 36 bitiyor. seni de sevdim be 36. cicekli bocekli bir story daha atayim bari insanlar artik gormekten yorulsun :)
sevgiler saygilar kendim ve kendime maruz kalanlar...
