18 Ağustos 2022, Perşembe
saat: 10:50
Gunce eninde sonunda insanlar kendilerini bir bok sanıyor.
Her insan bu yanılgıya düşüyor.
Hani bu hiç olmaya çalışmak falan var. Sonra dolu başak eğilir gibi sözler. Ben hiç bu buda rahibi görmedim ya da yurt dışında inzivaya çekilmişler falan... o yüzden genelleme yapacak kadar fikir sahibi değilim aslında. Kendimce yorumum diyelim.
Her insanın içinde kibir var. Ya da ego adı ne haltsa işte. Yıllardır bunlardan kurtulmaya çalışıyorum.
Ve çok tanımadığım bir kimseye sen zekisin, bir auraya sahipsin, güzelsin... gibi cümleler kullanmam. Tanıdıklarıma da aslında çünkü bunlarda da bilir kişi olmak lazım gibi gelir bana. Bunları söylemekte ben bir şeyleri biliyorum, değerlendirebilirim, bilir kişiyim demek gibi...
Etrafımızda bulunan kişilerin çapı belli, sen de ondan bir eksik bir fazla işte.
Burada benimle ilgili sorun benim çevremdeki insan fazla:)
(Bak ben de burada kendimi ister istemez farklılaştırıyorum. Yok bu yazının yazılış amacı yine farklı birileri ile iletişim kurabilmem, espri yapacak düzeye gelebilmem, birilerinin bana övücü bir şeyler söylemesi.)
İnsanın içinde ki beğenilme isteği, taktir edilme isteği, insan ile o kibir denilen şey arasında inci çizgiye oynuyor. Gurur/ kibir ve özgüven/ ego dengeleri çok zor.
Hepsinden önce iyi insan olmak lazım diyelim.
Evde ve iş yerinde ayrı kitap başlamak çok iyi fikirmiş bu hafta öyle yapmadım. Dün akşam okuduktan sonra çantama koymamışım kitabı. Şimdi mesai başlayana kadar zaman öldürüyorum. Aslında bunu takmam ama kitabı merak ettiğimden kendime kızıyorum.
Hiçbir şey yapmamaya devam. Bu haftalar biraz böyle geçsin. sonra buluruz bir şeyler.
