06 Kasım 2022, Pazar
saat: 08:25
Saat üç falandı yalnız kaldigimda. Asosyal hayatıma bir şekilde bulaşan bir yeni arkadaşım, beni evine çağırdı, maç izleriz diye. Cumartesi ne de olsa, ne yapicam gittim. Maç bitti içtik sıçtık "hadi çıkalım". Peki çıkalım. Çıktık. 30 yaş üstü adamlarin klasik gecesi işte, milliyet fark etmiyor, kişilik fark etmiyor. Her yerde yaşadığım aynı hikaye. Ben bu hikayeyi yadirgamiyorum da, eskiden gece avcılığı yapan bu adamlarla bir sorunum olup olmadığını düşünürdüm. Yok bir sorunum. Anladım artık.
Çünkü ben kimim ki yargilayayim. Ama beni yargiliyorlar, bana tavsiyeler veriyorlar, girişken olacakmışim, falan.
Sanırım güzel yasantimi geride bırakıp hayallerimin peşine yola cikali bir yedi sekiz yıl oldu. Bu yaşantının çoğunda da yalnızdım, ve bu arkadaşlar da paylaştıkları yalnızlığa care bulmaya çalışıyorlar işte.
Halbuki, ben güzel hayatımı geride bırakmadan çok öncelerde, bir şarkıyi, sözleri yüzünden çok sevmiştim. " Sen de sikildiysan yalanlarimizdan" diye biten , o çok güzel şarkı.
"Ben yalanlarimizdan sıkıldım oğlum, hem de aslında bayağı önce sıkıldım." Diyemiyorum adamlara tabi. Ama, ben başka bir dünyada yasiyorum. Ben istemediğim için bilmiyorum, tam da şarkıda söylediği gibi, yoruldugum için kosmuyorum.
Benim yaşadıklarından çok sarsılmış olup, hala kendimi toplamaya niyetlenmemek gibi bir durumum olabilir, ben biraz fazla, nasıl derler, melankolik bir adam olabilirim mesela. Hatta belki hala biraz depresifimdir. Ama bunlar hiç mi hiç önemli değil, çünkü ben bu durumlar ortaya çıkmadan önce ne işlem yine oyum. Dışarı çıkıp, sabaha içmenin en güzel yanı hala hoslandigim şarkıları dinleyerek, ellerim cebimde eve dönmek benim için. Bu benim harika bir hayatım varken de böyleydi, hayatımın ağzına sicildiktan sonra da böyle.
Ohom, neredeydin. Gece saat ucu geçti. Ben yine sarhoş oldum, yine üstüne ayı gibi acı yedim, yine evime şarkılar dinleye dinleye yalnız başıma döndüm.
Yaşım 37. Bu kişi olmayı seviyorum ve yıllardır böyleyim. Sizin dunyanizdan haberdarim, ama istemediğim için bilmiyorum. Bir insanin yalnız ve halinden memnun olması neden bu kadar büyük bir anomali?
