02 Ocak 2023, Pazartesi
saat: 13:41
kahve kupası elimden fırladığı gibi Mac'imin ekranına çarptı, ordan da içindeki kaynar kahve olduğu gibi klavyeye döküldü. beni bir konuda uyarmaya gelmiş olan göremediğim ve fakat hissettiğim hayaletimsi varlığın elime çarptığına eminim. o kahveyi dökmem isteniyordu. peki ama neden? evrenin ürettiği her türlü olgu, içinde yaşayan bilinçli varlıkları eğitmek için sunulan bir fırsattır. tamam peki, şu an yenisi neredeyse üç maaşıma denk olan Mac'imin ağzına sıçılarak bana ne anlatılmak isteniyordu bunu öğrenmeye hazırdım. bir kere kapandığı halde Mac'imi açmakta ısrar ediyordum. sanki Mac'im bana küsmüştü ve beni hemen affetmesi gerekiyordu. yaptığım yanlışı hemen düzeltmeliydim. kahve dökülmüş bilgisayarı asla açmamalısın bilgisi neden en ihtiyacım olduğu anda ilk unuttuğum şey oluyordu. bunun üzerinde de çalışmalıydım. bilgisayarımdan patlayan mısır gibi sesler gelirken ve akrabamı filan kaybetmiş gibi ağlarken bir yandan bunları düşündüm. evrenin bana sunduğu Mac ve kahve döküm sanatı workshopudan öğrendiğim bir şey var. bilgisayarlar sana küsemez ve üstlerine kahve dökülür dökülmez açmaya çalışmak yerine, tamire verirsen daha çabuk ve daha ucuza iyileşebilirler. teşk evren.
